Strategia Correlation Trend Trading

Strategia poniżej opisana jest strategią, którą warto zaklasyfikować w kategorii strategii długoterminowej. W pierwszej chwili może wydawać się czytelnikom, że strategia ta powinna być wykorzystywana na niższych interwałach z racji wielu cech wspólnych ze znaną i szanowaną strategią Price Action. Jednakże kiedy przyjrzymy się bliżej zrozumiemy, że to podejście do rynku wykorzystuje zależności, które można łatwo wpisać w kanwę makroekonomicznych. Istota polega na tym, że w tym podejściu wykorzystuje się wykres zamiast zawiłych modeli ekonometrycznych.

Celem tej strategii jest podejście do wykresu jako źródła wszelkich informacji odnośnie panującej tendencji. Dodatkowo, wykres jest wsparty analizą instrumentów, z którą dany instrument posiada znaczną korelację, zarówno dodatnią, jak również ujemną. W tym miejscu należy zapytać o to czym dokładnie jest korelacja i po co traderowi, któremu zależy na analizie określonego instrumentu analiza innych instrumentów, które dodatkowo reprezentują zupełnie inną klasę aktywów.

Korelacja jest to inaczej współzależność, która występuje między różnymi instrumentami. Na tej podstawie, w celu określenia na ile silna jest współzależność możemy wyznaczyć, czy siła lub słabość jednego instrumentu będzie się przekładał na drugi. Korelacje mierzy się tzw. współczynnikiem korelacji, którego zadaniem jest określenie tej siły. Współczynnik korelacji znajduje się w przedziale (-1;+1). Wartość +1 oznacza doskonałą dodatnią korelację. Doskonała dodatnia korelacja pomiędzy instrumentem A i B oznacza, że wzrost instrumentu A o określoną wartość powoduje wzrost instrumentu B o taką samą wartość. W przypadku spadku wartości instrumentu A, instrument B będzie tracił z taką samą siła. Z kolei doskonała ujemna korelacja zakłada, że w przypadku wzrostu instrumentu A, instrument B będzie tracił na wartości tą samą wartość co instrument A zyskuje. W przypadku odnotowania straty przez instrument A, instrument B będzie zyskiwał. Współczynnik korelacji równy 0 oznaczałby natomiast, że pomiędzy dwoma instrumentami nie występują żadne zależności, co całkowicie uniezależnia je względem siebie.

Dodatnia korelacja

Ujemna korelacja

Teraz kiedy zostało już omówione w jaki sposób jeden instrument wpływa na kolejny, warto poruszyć temat związany z kwestią gdzie należy szukać tych powiązań. Możemy zacząć od znalezienia w sieci narzędzia do analizowania siły powiązania dwóch instrumentów np. par walutowych z rynku Forex. Kolejną metodą jest wykorzystanie naturalnych zależności występujących między rynkami, które znamy z analizy międzyrynkowej. Analiza międzyrynkowa zajmuje się badaniem zależności pomiędzy różnymi rynkami. Sama analiza u swoich podstaw bierze pod uwagę kilka poniższych założeń:

1. Wszystkie rynki są skorelowane między sobą, żaden z nich nie funkcjonuje „w próżni”
2. Wykorzystujemy wszystkie źródła informacji niezbędne do analizy rynku
3. Analiza techniczna i fundamentalna są stosowane do klarownej oceny sytuacji na rynkach

Zgodnie z założeniami tej analizy, między rynkiem akcyjnym, a rynkiem obligacji występuje dodatnia korelacja. Z kolei między dolarem amerykańskim, a towarami zachodzi ujemna korelacja, z racji kwotowania towarów w USD. Ujemna korelacja występuje również między rynkiem obligacji oraz towarów, w wyniku inflacjogenności wzrostu cen towarów. Dzięki temu poglądowi na rynek znacznie łatwiej będzie nam wyszukiwać powiązań między instrumentami.

Narzędzia wykorzystane w strategii Correlation Trend Trading

Analiza międzyrynkowa nie jest stosowana w celu zastąpienia jakiegokolwiek spojrzenia na rynek, a jedynie jako jego dopełnienie. W tej strategii przede wszystkim stosuje się koncepcję holistyczną, które polega na podejściu rynkowym zakładającym szerokie spojrzenie, dzięki czemu spekulant znajduje potwierdzenie swoich założeń tradingowych. Podstawową kwestią tradera jest wybranie instrumentu, którym jest zainteresowany. Następnie ocenia panujący na wykresie D1 trend. W celu identyfikacji trendu wykorzystujemy położenia lokalnych dołków względem siebie, jak również lokalnych szczytów. Rozpoznajemy je zaczynając w dowolnym punkcie skrajnym na wykresie, by następnie łączyć je od jednego szczytu do dołka i od dołka do szczytu. W momencie, w którym mamy wątpliwości, czy dane miejsce możemy zaliczyć do lokalnego ekstremum, czy też nie, z pomocą przyjdzie nam klasyczna analiza techniczna, dzięki której lokalizujemy je za pomocą metody swing high / swing low. Metoda ta w tłumaczeniu zajmuje się właśnie wyznaczeniem lokalnych dołków i szczytów.

W momencie, w którym pojawia się świeca o niższym dołku, niż dwie sąsiadujące świece, a następnie dochodzi do wybicia nowego szczytu, wówczas mamy do czynienia z lokalnym dołkiem. W sytuacji, gdy pojawia się świeca o wyższym szczycie, niż dwie sąsiadujące świece, a następnie dochodzi do wybicia nowego dołka, mamy wtedy do czynienia z lokalnym szczytem. W ten sposób wyznaczamy lokalne fale na rynkach. Możemy też skorzystać ze wskaźnika Zig Zag dostępnego m.in. na platformie MetaTrader 4.

Wówczas możemy oznaczać lokalne szczyty oraz dołki, które kształtują się względem siebie:
HH – wyższy szczyt
HL – wyższy dołek
LH – niższy szczyt
LL – niższy dołek

W momencie, w którym mamy do czynienia z coraz niższymi dołkami oraz szczytami możemy śmiało stwierdzić, że mamy trend spadkowy. W momencie, w którym występujące po sobie dołki i szczyty są na coraz wyższych poziomach, wtedy mamy zidentyfikowany trend wzrostowy. Jednocześnie na tej samej podstawie możemy wyznaczyć trendy wyższego rzędu. Po zidentyfikowaniu szczytu, wokół którego są tylko wyższe szczyty możemy wyznaczyć go jako zakończenie trendu spadkowego i rozpoczęcie wzrostowego. Natomiast w momencie zidentyfikowania szczytu wokół, którego znajdują się tylko niższe szczyty, możemy oznaczyć go jako zapowiedź dalszych spadków. W taki sam sposób wyznaczamy lokalne dołki i szczyty, jak również trend wyższego rzędu na instrumentach skorelowanych. Instrumenty skorelowane to te, na których określimy największą korelację dodatnią oraz ujemną.

Dla przykładu

Instrument z rynku Forex – GBPUSD, największą korelację dodatnią posiada do pary walutowej AUDUSD. Natomiast największą ujemną korelację wykazuje w zestawieniu z parą EURPLN. Korelacje te zostały określone na podstawie danych za ostatnie 30 dni. W ten sposób możemy potwierdzić, czy skorelowane instrumenty potwierdzają zaobserwowaną tendencję.

Inwestor radzi:

Strategię Correlation Trend Trading najlepiej sprawdzisz na rachunku demo – dzięki demo, nie musisz ryzykować własnych środków, aby przekonać się, czy dana strategia działa. Bezpłatny rachunek demo znajdziesz tutaj.

Wejście w pozycję

Wejście w pozycję następuje w momencie, gdy dochodzi do wytworzenia się zmiany trendu wyższego rzędu, co musi być potwierdzone przez skorelowane instrumenty. W momencie wytworzenia się szczytu wyższego rzędu (otoczonego z dwóch stron przez niższe szczyty) trader czeka na potwierdzenie trendu spadkowego przez wytworzenie się lokalnego szczytu oraz dołka (LH, LL). Utworzenia się lokalnego dołka można potwierdzić na podstawie sygnału swing high, który został omówiony powyżej.

W przypadku trendu wzrostowego sytuacja wygląda w analogiczny sposób. Instrumenty skorelowane muszą jednoznacznie potwierdzić zmianę trendu. Określenie trendu na instrumentach skorelowanych dokonuje się na tych samych zasadach co instrumentu, na którym spekulant otwiera pozycję.

Correlation Trend Trading – wyjście z pozycji

Stop Loss powinien znaleźć się powyżej poprzedniego szczytu w przypadku trendu spadkowego, bądź poniżej poprzedniego dołka w przypadku trendu wzrostowego. Transakcja jest otwarta tak długo dopóki skorelowane instrumenty nie wyznaczą zakończenie trendu wyższego rzędu. Będzie miało to miejsce w momencie, w którym na zidentyfikowanym wcześniej trendzie spadkowym dochodzi do wytworzenia się lokalnego dołka otoczonego przez wyższe dołki.

W przypadku trendu wzrostowego, sytuacja odwrócenia trendu zostanie zidentyfikowana po wytworzeniu się wyższego szczytu otoczonego przez niższe szczyty. W momencie osiągnięcia risk reward ratio na poziomie 1:2 warto rozważyć zamknięcie części pozycji z jednoczesnym przesunięciem SL na poziom Break Even Point.

Zarządzanie kapitałem

Strategia ta jest strategią długoterminową, która generuje sygnały relatywnie rzadko, dlatego trader może zdecydować się na zaryzykowanie nawet 4-5% na jedną transakcję. Stosowanie tak dużego ryzyka może mieć miejsce tylko wtedy, gdy spekulant zdecyduje się korzystać jedynie z tej strategii. W momencie, w którym stosuje kilka różnych strategii powinien zredukować ryzyko do maksymalnie 2,5-3%, gdyż obsunięcie kapitału może znacząco uszczuplić jego kapitał. Pamiętajmy, że zarządzanie kapitałem jest jednym z najważniejszych aspektów tradingu i determinuje nasz ostateczny wynik.