Dlaczego niektórzy traderzy wybierają offshorowych brokerów?

Rynek Forex, w przeciwieństwie do giełd papierów wartościowych, nie ma ustalonego centralnego ośrodka. Co więcej, jest on także znacznie młodszy od standardowego obrotu giełdowego. Pomimo powyższych faktów, to właśnie Forex jest dziś największym i najbardziej płynnym rynkiem świata. Warto również dodać, iż jest on zdominowany przez transakcje o charakterze spekulacyjnym, które odpowiadają za ponad 70% całego wolumenu obrotu.

Wiemy już, że charakter rynku Forex jest w pełni globalny i zdecentralizowany, co oznacza, że możemy na nim handlować wszędzie tam, gdzie mamy łącze internetowe oraz sprzęt obsługujący Internet. Potrzebujemy jednak w tym celu także nawiązać współpracę z brokerem Forex. Wybór jest bardzo szeroki, ponieważ konkurencja na tym rynku jest naprawdę ogromna, a wciąż pojawiają się nowe podmioty, które pragną przyciągnąć do siebie traderów.

Co ciekawe, wiele osób, także w Polsce, wciąż decyduje się na korzystanie z usług offshorowych brokerów – czyli takich, którzy nie podlegają pod regulacje obowiązujące w krajach Unii Europejskiej. Dlaczego decydują się na taki krok? Jakie może im to przynieść korzyści, a jakie niesie za sobą ryzyka?

Przekonamy się poniżej. Z reguły, ich decyzja wiąże się z możliwością uzyskania wyższej dźwigni finansowej niż jest to możliwe na terenie Unii Europejskiej.

Maksymalna dźwignia finansowa w Unii Europejskiej

Handlując u brokerów Forex uzyskujemy dostęp do narzędzia potęgującego naszą potencjalną stopę zwrotu. Jest nim dźwignia finansowa, często potocznie nazywana lewarem. To rozwiązanie umożliwiające zawarcie kontraktu o nominale wyższym niż zdeponowane środki na rachunku. Określa, ile procent nominalnej wartości kontraktu inwestor musi posiadać w portfelu inwestycyjnym, aby móc go zawrzeć.

Dla przykładu dźwignia 1:20, co oznacza, że wymagane jest posiadanie równowartości zaledwie 500 złotych by zawrzeć zlecenie o wartości 10 000 złotych i generować zyski, jakie byśmy osiągnęli nabywając dany instrument finansowy (na przykład akcje lub waluty) za tę drugą kwotę.

W efekcie nie potrzeba żadnego wyższego kapitału na start – wystarczy kilkaset złotych i już można handlować za pomocą kontraktów na różnicę kursową, mając przy tym szansę na wygenerowanie spektakularnej stopy zwrotu.

Regulacje ESMA

1 sierpnia 2018 roku weszły w życie absolutnie kluczowe regulacje dla rynku Forex i kontraktów różnic kursowych (CFD) dotyczące ochrony klienta detalicznego. Wprowadził je Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA) i są one jednolite dla całej Unii Europejskiej.

Wytyczne ESMA określiły następujące maksymalne poziomy oferowanej klientom detalicznym dźwigni finansowej:

• 1:30 dla głównych par walutowych (wszystkich par walutowych złożonych wyłącznie z takich walut jak: dolar amerykański, euro, funt szterling, frank szwajcarski, jen japoński, dolar kanadyjski)
• 1:20 dla par walutowych innych niż główne, złota oraz głównych indeksów giełdowych (DAX 40, DJIA, CAC 40, FTSE 100, S&P 500, Nikkei 225, NASDAQ 100, ASX 200, EURO STOXX 50)
• 1:10 dla towarów innych niż złoto oraz indeksów giełdowych innych niż główne
• 1:5 dla indywidualnych akcji i innych wartości referencyjnych
• 1:2 dla kryptowalut.

ESMA w swoich regulacjach jednoznacznie dała do zrozumienia, że im mniejsza wysokość dźwigni, tym mniejsze ryzyko straty kapitału przez inwestora indywidualnego.

Maksymalny lewar u offshorowych brokerów

Wielu brokerów Forex rejestruje swoją działalność poza Unią Europejską – najczęściej w Ameryce Środkowej, na Karaibach. Wynika to z dwóch przyczyn. Po pierwsze, takie firmy mogą otrzymać zwolnienie z podatku, jeśli rejestrują się jako International Business Companies. Spółka typu IBC może prowadzić dowolną działalność, pod warunkiem, że nie łamie ona tamtejszego prawa.

Po drugie, na brokerów w tym regionie nie są nałożone żadne ograniczenia dotyczące dźwigni finansowej. Instytucja sprawująca nadzór nad rynkiem finansowym na Karaibach nosi nazwę The International Financial Services Commission (IFSC).

Jest to zdecydowanie najpopularniejsza jurysdykcja brokerów Forex wśród klientów z Ameryki Północnej. Aby uzyskać licencję IFSC na prowadzenie międzynarodowych transakcji walutowych, brokerzy Forex muszą złożyć wniosek i wnieść wkład w wysokości 100 tysięcy dolarów.

W efekcie, w sieci może natknąć się na brokerów Forex zarejestrowanych w takich krajach jak Saint Vincent i Grenadyny czy Belize, którzy oferują traderom dźwignię finansową wynoszącą nawet 1:5000.

Dlaczego traderzy poszukują wyższej dźwigni finansowej?

Dla wielu traderów możliwość skorzystania z takiego lewara stanowi pokusę nie do odparcia. Swoją decyzję argumentują zazwyczaj tym, że kluczem do sukcesu w inwestowaniu jest dywersyfikacja.

Dzięki tak wysokiej dźwigni mogą oni natomiast inwestować, zawierać zlecenia o dużej wartości, posiadając mniejszy kapitał na start, dzięki czemu nawet w takiej sytuacji uzyskują oni szansę na generowanie wysokich zysków. Poziom ryzyka zatem wzrasta, lecz potencjalna stopa zwrotu również.

Na co należy uważać?

Należy jednak mieć świadomość, że ponoszenie większego ryzyka związanego z wyższym poziomem dźwigni finansowej nie jest jedynym mankamentem wyboru offshorowego brokera.

Otóż, jeśli korzystamy z usług brokera zarejestrowanego w innej, odległej części świata, który nie znajduje się pod nadzorem Komisji Nadzoru Finansowego, ani nie jest objęty przepisami Unii Europejskiej, nie mamy nad sobą żadnej instytucji odwoławczej.

W efekcie w takiej sytuacji nie jesteśmy na dobrą sprawę chronieni, jako traderzy. Nie mamy bowiem pewności czy taki regulator jak The International Financial Services Commission wyrazi w ogóle chęć włączenia się w proces rozstrzygania naszej skargi, gdy broker okaże się nieuczciwy.