Wprowadzenie w formacje analizy technicznej

Aby móc nauczyć się podstawowych kwestii dotyczących formacji analizy technicznej, a przede wszystkim poznać sposoby ich praktycznego wykorzystania, w pierwszej kolejności trzeba dowiedzieć się czym w ogóle są formacje analizy technicznej i na czym opiera się ich działanie. Formacje analizy technicznej to charakterystyczne rodzaje ułożenia wykresu cenowego, na podstawie których można podjąć próbę określenia, z dość wysokim prawdopodobieństwem trafności, w którą stronę w najbliższym czasie poruszać się będzie cena danego instrumentu. Formacje analizy technicznej można wykorzystywać na wszystkich rodzajach rynków finansowych: rynku walutowym, czyli rynku Forex, na rynku akcyjnym, rynku długu, rynku towarowym i na wszelkich instrumentach pochodnych. Jest to ich ogromna zaleta – raz wyuczone korzystanie z formacji AT będzie przynosić korzyści tak długo, jak długo będziemy poruszać się po rynkach finansowych.

Istnieją dziesiątki formacji technicznych, których doszukać możemy się na wykresach wszystkich instrumentów rynków finansowych oraz na absolutnie wszystkich interwałach czasowych – od jednominutowego przez jednogodzinowy i jednodniowy aż po tygodniowy i miesięczny. Co najlepsze – zawsze wyglądają one tak samo. Jest to ich niewątpliwy plus. Z tego artykułu możesz dowiedzieć się, w jaki sposób wyszukiwać i jak interpretować najpopularniejsze formacje analizy technicznej o najwyższej sprawdzalności generowanych sygnałów. Trudno sobie wyobrazić handel na rynku Forex bez znajomości podstawowych formacji analizy technicznej. Same wskaźniki i oscylatory nie wystarczą! Dowiedz się więcej, aby Twój handel stał się efektowniejszy i efektywniejszy. A więc do rzeczy.

Formacje kontynuacji trendu

Rynek znajdował się w trendzie i się zatrzymał lub zaczął zawracać. Skąd masz wiedzieć, kiedy prawdopodobnie rynek się wybije i co jeszcze ważniejsze – w którą stronę podąży? Tutaj z pomocą przychodzą formacje kontynuacji trendu. Jeżeli na wykresie, po wyraźnym ruchu cen w jedną ze stron, pojawi się jedna z niżej wymienionych formacji cenowych, istnieje duże prawdopodobieństwo, że rynek po wybiciu wciąż poruszać się będzie w tę samą stronę co wcześniej. A kiedy spodziewać się wybicia? Wtedy gdy cena dochodzi do ograniczenia formacji. Oto najważniejsze formacje cenowe: flaga, chorągiewka, trójkąt, klin oraz prostokąt.

Formacja flagi i formacja chorągiewki

Flaga oraz chorągiewka występują po silnych ruchach cenowych. Mogą pojawić się zarówno po mocnym wzroście jak i wyraźnym spadku. Na interwale jednodniowym, czyli interwale bezsprzecznie najpopularniejszym, budują się zwykle około trzech tygodni. Co bardzo ważne, formacje te występują w mniej więcej połowie całego ruchu, co oznacza, że po wybiciu teoretyczny zasięg zmiany ceny jest równy wielkości ruchu sprzed formacji. Flaga pojawia się na wykresie jako korekta ostatniego ruchu, co oznacza, że kanał, który tworzy cena skierowany jest w stronę przeciwną do ruchu poprzedzającego – co za tym idzie, jeżeli flaga pojawiła się trendzie spadkowym, będzie ona skierowana do góry, z kolei wystąpienie flagi w trendzie wzrostowym będzie skutkowało jej odwróceniem w dół. Inne ułożenie flagi powoduje, że nie nadaje się ona do użytku.

Chorągiewka z kolei pojawia się w formie trójkąta, który niezależnie od trendu powinien być skierowany możliwie w bok, jednak jego lekkie odwrócenie nie stanowi żadnego problemu. Sygnał transakcji w przypadku flagi i chorągiewki pojawia się wtedy, gdy zostaje przebite dolne ograniczenie formacji w trendzie spadkowym oraz górne ograniczenie formacji w trendzie wzrostowym. Wybicie w odwrotną stronę skutkuje zanegowaniem transakcji.

Formacja trójkąta

Kolejną formacją kontynuacji trendu jest trójkąt. A dokładnie cztery trójkąty: zniżkujący, zwyżkujący, symetryczny oraz rozszerzający. Wyglądem formacja trójkąta zbliżona jest do chorągiewki, jednak po pierwsze występuje zwykle po mniej stromych ruchach cenowych, po drugie przewidywany zasięg formacji to szerokość trójkąta w najszerszej jego części, po trzecie formacja ta może być budowana nawet do trzech miesięcy, a po czwarte po wybiciu pojawia się najczęściej korekta sięgająca przełamanego ograniczenia trójkąta, po której dopiero powinno zajmować się pozycję. Pierwszy trójkąt, czyli trójkąt zniżkujący powinien pojawiać się w trendzie spadkowym. Charakteryzuje się tym, że jego dolne ograniczenie jest poziome, a jego przełamanie i korekta jest sygnałem sprzedaży. Drugi trójkąt – trójkąt zwyżkujący przydatny jest w trendzie wzrostowym. Jest odwrotnością trójkąta zniżkującego, a to oznacza, że poziome jest jego górne ograniczenie, którego przełamanie z korektą generuje sygnał kupna.

Nazwa trójkąta symetrycznego wyjaśnia jego wygląd – różnica w porównaniu do dwóch poprzednich trójkątów jest taka, że trójkąt symetryczny może generować zarówno sygnał kupna w trendzie wzrostowym jak i sygnał sprzedaży w trendzie spadkowym.

Ostatni trójkąt – trójkąt rozszerzający to lustrzane odbicie poprzednich trójkątów – trójkąt ten, jak sama nazwa wskazuje, rozszerza się wraz z upływem czasu. Podobnie jak trójkąt symetryczny generuje sygnał kupna po przełamaniu górnego ograniczenia (i korekcie) w trendzie wzrostowym jak i sygnał sprzedaży po przełamaniu dolnego ograniczenia (i korekcie) w trendzie spadkowym. Trójkąt ten może także być rozszerzającym się odpowiednikiem trójkąta zwyżkującego lub zniżkującego, a zasada jego działania jest taka sama jak jego zwykłych odpowiedników.

Formacja klina

Następna formacja to formacja klina. Klin w odróżnieniu od trójkąta i chorągiewki jest dużo bardziej spiczasty. Ponadto, zawsze odwrócony jest w kierunku przeciwnym do panującego trendu, podobnie jak formacja flagi. Jego budowa trwać może nawet do trzech miesięcy, a jego teoretyczny zasięg to wysokość formacji, czyli odległość pomiędzy poziomem początku klina i jego końca. Oznacza to, że po wybiciu cena powinna dotrzeć do poziomu, w którym zaczął się budować klin. W razie wybicia w kierunku przeciwnym do panującego trendu formacja zostaje zanegowana i tym samym staje się bezużyteczna.

Formacja prostokąta

Ostatnią bardzo istotną formacją kontynuacji trendu jest prostokąt, który możemy także nazwać konsolidacją. Teoretyczny zasięg formacji to jej szerokość, jednak istnieje duży problem jeżeli chodzi o kwestię przewidzenia momentu wybicia, bowiem formacja ta w przeciwieństwie do wszystkich formacji trójkątnych „nie ma końca”. Wiadomo tylko, że aby można było daną formację uznać za formację prostokąta, musi ona tworzyć dwie równoległe, horyzontalnie ułożone linie, z którymi wykres ma co najmniej siedem punktów stycznych. Może być ich jednak znacznie więcej.

Analityk Techniczny radzi:

Najlepszym sposobem, aby przekonać się, czy poszczególne formacje analizy technicznej sprawdzają się w praktyce jest założenie rachunku demonstracyjnego. Rachunek demo pozwoli Ci bez ryzyka utraty własnych pieniędzy przekonać się o skuteczności narzędzi analizy technicznej. Bezpłatne demo otworzysz tutaj.

Formacje odwrócenia trendu

Z formacjami odwrócenia trendu w analizie technicznej jest nieco łatwiej, ponieważ takich wartych uwagi, są zaledwie trzy sztuki. Nie ilość lecz jakość w tym przypadku jest najważniejsza. I trzeba to zaznaczyć jasno – pierwsza z formacji jest bardzo dobra, druga taka średnia, ale trzecia absolutnie doskonała. Prawidłowe korzystanie z nich może przynieść nam naprawdę duży sukces w codziennym tradingu. Ważne jest jednak aby „nie naciągać” rzeczywistości. Albo formacja jest albo jej nie ma.

Formacja podwójnego szczytu i formacja podwójnego dna

Pierwsza formacja, ta bardzo dobra, to formacja podwójnego szczytu / podwójnego dna (ewentualnie potrójnego, ale ona występuje zdecydowanie rzadziej). Formacja podwójnego szczytu tworzy się w momencie, gdy popytowy rynek nie jest w stanie dwukrotnie przełamać określonego poziomu cenowego. Sygnał sprzedaży generowany jest, gdy cena przełamie dołek wyznaczony pomiędzy dwoma szczytami. Analogicznie, formacja podwójnego dna pojawia się, gdy taniejący instrument dwukrotnie nie jest w stanie spaść poniżej określonego poziomu cenowego. Wówczas, po przełamaniu szczytu pomiędzy dołkami pojawia się sygnał kupna. Ważne jest, aby formacja szczytów pojawiła się w trendzie wzrostowym, a formacja dołków w spadkowym, w przeciwnym razie nie mają one wartości analitycznej.

Formacja potrójnego szczytu i formacja potrójnego dna

Drugą wartą omówienia, choć już nie tak popularną, formacja jest formacji potrójnego szczytu oraz formacja potrójnego dna. Jest ona niemalże identyczna jak wspomniana powyżej formacja podwójnego szczytu / dna, tyle że w tym przypadku mamy do czynienia z trzema szczytami / dołkami. Interpretacja również się nie zmienia.

Formacja RGR i formacja oRGR

Druga formacja, czyli ta doskonała, to formacja RGR, czyli ramię – głowa – ramię. Składa się ona z trzech kolejnych szczytów, budowanych na przestrzeni nawet kilku miesięcy. Środkowy ze szczytów jest najwyższy, a dwa pozostałe są niższe i w miarę równe. Taka formacja zapowiada zakończenie trendu wzrostowego oraz rozpoczęcie spadków. Sygnałem sprzedaży jest w takim przypadku przełamanie linii utworzonej przez dwa dołki pomiędzy pierwszym i drugim oraz drugim i trzecim szczytem, czyli tzw. linii szyi. Najlepiej gdy linia ta jest położona horyzontalnie, jednak jej lekkie przekrzywienie nie stanowi problemu. Istnieje także odwrotna wersja tej formacji, czyli formacja oRGR. Jest ona dokładnym przeciwieństwem. W jej przypadku pojawiają się trzy dołki, z czego środkowy jest najgłębszy, a sygnał kupna generowany jest po przełamaniu linii wyrysowanej po szczytach położonych pomiędzy dołkami.

Podsumowanie

Analiza formacji cenowych to niewątpliwie jedna z najlepszych metod prognozowania i wychwytywania ruchów na rynkach finansowych. Każdy kto poważnie podchodzi do tematyki analizy technicznej powinien zapoznać się i zapamiętać formacje techniczne, gdyż są one nieodłączną częścią analizy technicznej. Na początku wychwytywanie formacji może być dość trudne, jednak z biegiem czasu nie będziemy musieli używać nawet narzędzi do ich wyznaczania, gdyż będziemy je widzieć na pierwszy rzut oka. Zachęcam wszystkich do zapoznania się z formacjami technicznymi.

Plusy formacji cenowych

• Dość duża ilość sygnałów transakcyjnych
• Sygnały bardzo wysokiej jakości
• Kilka formacji o najwyższej skuteczności
• Możliwość stosowania wraz ze wskaźnikami

Minusy formacji cenowych

• Niebezpieczeństwo nadinterpretacji sygnałów
• Konieczność częstego obserwowania wykresów

Nasza ocena: 10/10