Wskaźnik OsMA

OsMA to skrót od Moving Average of Oscillator. Przekładając to na język polski jest to średnia krocząca oscylatora. Jest to wskaźnik bardzo prosty, oparty domyślnie na wskaźniku MACD, jednak istnieją jego inne wersje, które znaleźć można oczywiście w Internecie, funkcjonujące na podstawie innych wskaźników analizy technicznej. My zajmiemy się jednak jego najpopularniejszą wersją czyli właśnie OsMA dla MACD.

Sam MACD to jeden z najpopularniejszych, jeżeli nie najpopularniejszy w ogóle, wskaźnik analizy technicznej na świecie. Sens jego wykorzystania nie podlega żadnym dyskusjom. Wykorzystują go zarówno inwestorzy zajmujący się długoterminowym handlem na akcjach jak i walutowi skalperzy. Dla Moving Average Covergence Divergence jest to najlepsza rekomendacja. Trudno się więc dziwić, że ktoś postanowił nieco poeksperymentować z tym wskaźnikiem i spróbować go ulepszyć, zmienić czy uprościć jego odczytywanie. W taki właśnie sposób powstał OsMA dla MACD.

Budowa i działanie OsMA

Aby opisać działanie Moving Average of Oscillator dla MACD najpierw musimy zająć się samym MACD. Szczegółowo został opisany na tej stronieMoving Average Covergence Divergence jest to wskaźnik, który opiera się o trzy średnie kroczące i składa się z dwóch linii: MACD oraz linii sygnału. Linia MACD obliczana jest na podstawie dwóch zmiennych – jest to różnica wartości pomiędzy średnią wykładniczą z 26 okresów oraz średnią wykładniczą z 12 okresów. Linia sygnału z kolei to prosta średnia krocząca z 9 okresów. Są to oczywiście ustawienia domyślne, które są używane najczęściej. Można je dostosować do własnej strategii jednak zmiany ilości okresów w przypadku MACD należą raczej do rzadkości. Podobnie jest w przypadku MACD w OsMA.

W niektórych wersjach MACD dostępnych w sieci poza dwiema liniami – MACD oraz linią sygnału, zobaczymy jeszcze histogram. Histogram ten to właśnie OsMA. Jest to graficzne przedstawienie różnicy wartości pomiędzy linią MACD a linią sygnału. W tym miejscu bardzo ważna informacja! Domyślny MACD dostępny na platformie transakcyjnej MetaTrader 4 błędnie wylicza wartość linii i przez to rysuje także błędny histogram. Istnieje konieczność pobrania z sieci wskaźnika o nazwie True MACD. Dowodem na to jest fakt, że histogram MACD oraz histogram dostępnego na platformie MT4 wskaźnika Moving Average of Oscillator powinien się pokrywać. Z domyślnym MACD pokrywać się nie będzie, a z pobranym True MACD jak najbardziej.


Analityk TechnicznyAnalityk Techniczny radzi:

Działanie wskaźnika OsMA możesz sprawdzić bezpłatnie na rachunku demo. Pozwoli Ci to przetestować działanie wskaźnika na prawdziwych rynkowych cenach, ale na wirtualnych środkach. Zarejestruj się i przekonaj, jak działa OsMA.


Wykorzystanie wskaźnika Moving Average of Oscillator

OsMA dla MACD, czyli ta najpopularniejsza wersja wskaźnika, jest przydatna dla tych inwestorów, którzy starają się możliwie mocno uprościć wszystko co znajduje się na ich wykresie. OsMA dla MACD to MACD odarty ze wszystkich linii. Trzeba przyznać, że jest on bardzo czytelny. Interesuje nas w tym przypadku obrazowana przez histogram różnica pomiędzy linią MACD i linią sygnału, czyli różnica pomiędzy oscylatorem i jego średnią kroczącą. Jeżeli jednak nie zależy nam na „czyszczeniu” wykresu, Moving Average of Oscillator raczej nam się nie przyda. Przynajmniej w przypadku MACD.

OSMA

Źródło: platforma MetaTrader 4

Używanie OsMA zamiast MACD jest możliwe tylko wtedy, gdy inwestor korzysta jedynie z sygnałów generowanych przez przecięcia się linii MACD i linii sygnału. Na histogramie OsMA nie zobaczymy dywergencji oraz przecięcia linii zera przez MACD. Sygnały są więc mocno okrojone. Jedyne co interesuje inwestora to moment, w którym OsMA przebije linię zera – jest to równoznaczne z przecięciem się linii MACD i sygnału. Kiedy OsMA był dodatni i spadł poniżej linii zera jest to sygnał sprzedaży. Ujemny OsMA, który wszedł powyżej poziomu zerowego daje sygnał do zajęcia długich pozycji.

Inaczej wygląda kwestia OsMA dla innych narzędzi analizy technicznej. Te często nie są wyposażone w histogram, część z nich nie wylicza też własnej średniej kroczącej. Wówczas OsMA przydaje się dużo bardziej. Warto rozejrzeć się w sieci za jego innymi wersjami i przetestować na rachunku demonstracyjnym. Dowiedz się więcej o tego typu rachunkach.

Plusy OsMA

  • Bardzo jasne sygnały transakcyjne
  • Łatwość użycia
  • Możliwość użycia dla różnych wskaźników analizy technicznej
  • W części wskaźników MACD OsMA jest już wbudowany

Minusy OsMA

  • W przypadku OsMA dla MACD bardzo okrojona ilość sygnałów

Nasza ocena: 7/10

Wskaźnik Force Index

Wskaźnik Force Index, czyli w skrócie po prostu FI został stworzony przez dr. Alexandra Eldera, światowej sławy tradera, którego kariera na rynkach finansowych trwa od końca lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku. Wydaje się, że jest to wystarczający powód, aby zająć się choć przez chwilę tym wskaźnikiem.

Oczywiście to, że został on stworzony przez kogoś znanego w świecie tradingu wcale nie świadczy o tym, że jest to wskaźnik warty ryzyka utraty własnych pieniędzy. Decyzję, czy tak jest, czy może jednak nie nadaje się on do niczego, możemy podjąć po jego dokładnym przeanalizowaniu i przetestowaniu na koncie demonstracyjnym. Pamiętajmy, że pod żadnym pozorem nie można wykorzystywać niesprawdzonych wskaźników, narzędzi, strategii czy systemów transakcyjnych na rachunku rzeczywistym. W krótkim czasie doprowadzi to do klęski inwestora.

Wracając jednak do tematu, czyli wskaźnika FI, po analizie wskazań generowanych przez Force Index można dojść do wniosku, że nie wszystko wygląda tak jak powinno. Szczególnie na interwale dziennym. A na czym polega filozofia tego oscylatora? Teoretycznie, zadaniem wskaźnika Force Index jest określenie miejsca, w którym zachodzi stan równowagi pomiędzy siłą wzrostu, czyli popytem, a siłą spadku, czyli podażą, a tym samym ma on na celu wychwycenie momentu, w którym jedna ze stron przejmie inicjatywę. Co ciekawe, wskaźnik Force Index łączyć ma ze sobą ruch cen oraz wolumen obrotu. O tym jednak nieco później.

Budowa i działanie wskaźnika Force Index

Połączenie ruchu cen i wolumenu, mające na celu pomiar stanu równowagi pomiędzy siłą popytu i podaży na rynku doprowadziło do tego, że jest on bardzo zmienny i nierówny, dlatego dla uzyskania lepszego efektu i dokładniejszych sygnałów transakcyjnych łączy się go z 2-dniową kroczącą średnią wykładniczą w przypadku prognoz krótkoterminowych oraz 13-dniową kroczącą średnią wykładniczą w przypadku prognoz długoterminowych. W tym miejscu warto zaznaczyć, że to narzędzie analizy technicznej lepiej będzie sprawdzać się na rynku akcyjnym gdzie istnieje dostęp do rzeczywistego wolumenu transakcji.

Wskaźnik prezentowany jest jako wykres oscylujący na skali, w której poziomem przełamania jest wartość zero. W momencie gdy wartość wskaźnika FI będzie większa niż zero, otrzymujemy sygnał, że byki objęły przewagę na danym rynku czy instrumencie. Oczywiście może mieć miejsce także sytuacja odwrotna – jeśli FI jest mniejsze od zera, przewagę mają niedźwiedzie.

Oprócz tego istnieją dwa wytłumaczenia przypadku, w którym Force Index przez dłuższy czas znajduje się bardzo blisko poziomu zera. Pierwsza z możliwości jest taka, że wolumen jest tak niski, że niemal nie ma wpływu na cenę (patrz indeks sWIG80). Druga z możliwości stanowi o tym, że wolumen jest bardzo duży, ale siły popytu i podaży rozkładają się po 50%. Taka sytuacja może być odczytana jako zapowiedź rychłej zmiany trendu.


Analityk TechnicznyAnalityk Techniczny radzi:

Działanie wskaźnika Force Index możesz sprawdzić bezpłatnie na rachunku demo. Pozwoli Ci to bez ryzyka przetestować wskaźnik na prawdziwych rynkowych cenach, ale na wirtualnych środkach. Zarejestruj się i przekonaj, jak działa Force Index.


Wykorzystanie wskaźnika Force Index

Wskaźnik FI interpretuje się przede wszystkim na postawie przecięcia się jego wartości z poziomem zera. W przypadku przecięcia poziomu zerowego przez wykres przebiegający z góry na dół wygenerowany zostaje sygnał sprzedaży.

Analogicznie, w przypadku przecięcia poziomu zera przez wykres zmierzający z dołu do góry generowany zostaje sygnał kupna. Sygnały generowane przez wskaźnik Force Index powinny mieć jednak swoje potwierdzenie w analogicznych sygnałach dobiegających ze średniej wykładniczej.

Force Index

Jak pewnie zauważyłeś, na początku tego artykułu pojawiły się pewne wątpliwości dotyczące jakości funkcjonowania wskaźnika Force Index. Nie są one przypadkowe. Standardowe ustawienia wskaźnika, czyli metoda prosta, 13-okresów i cena zamknięcia nie dają zbyt dobrych wyników, szczególnie na interwale dziennym, czyli de facto najpopularniejszym interwale handlowym.

Nieco lepiej wygląda jednak sytuacja, jeżeli metodę prostą wymienimy na wykładniczą. Wciąż nie jest to jednak to, czego oczekuje się od dobrych narzędzi analizy technicznej. Po zmianie ustawień na wartość wykładniczą wskaźnika sygnały pojawiają się nieco wcześniej – w poprzedniej wersji pojawiały się one w połowie ruchu, czyli tak naprawdę były całkowicie bezużyteczne.

Kluczem do korzystania ze wskaźnika Force Index jest jego poprawna optymalizacja. Mamy do wyboru ilość okresów, ceny, z których wyliczana jest wartość wskaźnika, a także metody jego obliczania – wszystkie ustawienia są więc analogiczne do ustawień średnich kroczących.

Korzystanie z tego wskaźnika jest zatem bardzo czasochłonne, a przeprowadzenie dokładnych analiz i back testów Force Index może przysporzyć sporo trudności początkującym traderom. W tym przypadku warto poszukać dostępnych strategii tworzonych w oparciu o Force Index w sieci, jednak to nie zmienia faktu, że obligatoryjnym zadaniem dla inwestora jest ich wcześniejsze przetestowanie. Problem niestety w tym, że większość strategii wykorzystujących FI oparta jest o jego podstawowe ustawiania. Dodatkowo ustawienia trzeba dostosowywać nie tylko do instrumentu, ale także do interwału, co czyni to zajęcie jeszcze bardziej czasochłonnym.

Plusy Force Index

  • Możliwość szerokiego dostosowania wskaźnika dla potrzeb zaawansowanych inwestorów

Minusy Force Index

  • Opóźnione działanie
  • Trudności w dostosowaniu
  • W pewnym stopniu „przekombinowanie” wskaźnika
  • Konieczność przeprowadzenia dużej ilości testów
  • Konieczność korzystania z dodatkowych średnich kroczących lub wskaźników

Nasza ocena: 3/10

Oscylator Stochastyczny Stochastic

Stochastic Oscylator to jeden z najpopularniejszych wskaźników analizy technicznej wśród inwestorów na całym świecie. Może być wykorzystywany w handlu na wszystkich rynkach finansowych: walutowym, akcyjnym, długu czy towarowym. Oscylator Stochastyczny został stworzony przez Georga’a Lana w połowie ubiegłego wieku i do dziś używany jest w niezmienionej formie. Wygląd i użycie Oscylatora Stochastycznego bardzo przypomina kilka innych, dużo bardziej popularnych wskaźników Forex takich jak Moving Average Convergence Divergence czy Relative Strength Index. Warto wiedzieć, że traderzy bardzo często korzystają z oscylatora Stoch w tandemie z właśnie MACD czy RSI – korzystanie z Oscylatora Stochastycznego razem z innymi wskaźnikami jest nawet wskazane.

Oscylator Stochastyczny jest wskaźnikiem momentum i służy do porównywania aktualnej ceny zamknięcia z cenami zamknięcia z danego okresu czasu. Jego ogromną zaletą jest łatwość korzystania. Sygnały jakie generuje są bardzo jasne i przejrzyste, choć oczywiście nad ich jakością, jak w przypadku każdego wskaźnika technicznego, można spekulować. Fakt, że jest on jednak tak popularny nie bierze się znikąd, dlatego zdecydowanie warto się nad nim pochylić i nawet jeżeli nie zostanie on włączony przez nas do wykorzystywanych strategii, to dobrze jest się z nim zapoznać i go przetestować. Dla wielu inwestorów jest on jednak godny polecenia i to jest niepodważalny argument za tym aby choć na chwilę zajął się nim każdy profesjonalny inwestor opierający swoje decyzje, w mniejszym lub większym stopniu, na analizie technicznej.

Budowa i działanie wskaźnika Stochastic

Stochastic składa się z dwóch linii – %K (niebieska) oraz %D (czerwona). %K obliczany jest na podstawie wzoru:

%K = 100 * (C – Min) / (Max – Min)

We wzorze, C = cena zamknięcia z bieżącego dnia, Min = cena minimalna z całego okresu, a Max = cena maksymalna z całego okresu.

Druga linia – %D to 3-okresowa średnia krocząca linii %K, nazywana także szybkim oscylatorem stochastycznym. STS, czyli właśnie Oscylator Stochastyczny jest więc wskaźnikiem, który oblicza stosunek zmiany ceny zamknięcia względem minimum do różnicy ceny minimalnej i maksymalnej, a wartości te są dodatkowo uśredniane za pomocą średniej ruchomej. Więcej informacji o średnich kroczących znajdziesz w tym artykule.

Wymienione dwie linie: %K oraz %D oscylują w granicach 0 – 100, podobnie jak wskaźnik Relative Strength Index, o którym pisaliśmy w tym artykule. Kluczowe są momenty, w których Oscylator Stochastyczny znajduje się w rejonach skrajnych, które są takie same jak w przypadku bardziej konserwatywnej wersji RSI – są to poziomy powyżej punktu 80 oraz poniżej punktu 20.

Oscylator Stochastyczny występuje w trzech wersjach: szybkiej (Stochastic Fast), wolnej (Stochastic Slow) i pełnej (Stochastic Full). Wersja szybka najlepiej sprawdza się w użyciu przy analizach krótkoterminowych. Druga wersja, czyli wersja wolna wymaga większego okresu do obliczeń i w związku z tym przydatna jest przede wszystkim przy tworzeniu prognoz długoterminowych. Pełna wersja STS – Stochastic Full jest zdecydowanie najbardziej uniwersalna w porównaniu z dwiema pozostałymi odmianami. Ostatni z rodzajów Stochastic obliczany jest na podstawie trzech elementów – liczby okresów, na podstawie których obliczona została wartość %K, liczby okresów, dla których wyliczona została wartość linii %D, czyli linii sygnałowej oraz tak zwanego czynnika wygładzającego linii %K.

Wykorzystanie oscylatora Stoch

Istnieją trzy sposoby interpretacji Oscylatora Stochastycznego. Pierwsza interpretacja związana jest z przecięciem przez wskaźnik STS poziomów wykupienia i wyprzedania (czyli wspomnianych wcześniej poziomów 80 oraz 20). Druga interpretacja działa w oparciu o przecięcie się linii %K oraz linii %D. Z kolei trzeci sposób odczytywania sygnałów ze wskaźnika Stochastic polega na wyszukiwaniu dywergencji pomiędzy wykresem wskaźnika a wykresem cenowym instrumentu, który jest za jego pomocą analizowany.

Zanim jednak przedstawione zostaną dokładne sposoby interpretacji trzeba napisać w jaki sposób Oscylator Stochastyczny powinien zostać ustawiony. Choć STS można używać do technicznej analizy wykresów na wszystkich instrumentach wszystkich rynków to jednak warto dostosowywać jego ustawienia do każdego z instrumentów z osobna. Choć jest to dość pracochłonne, to na pewno zwróci się w postaci większej ilości dobrych sygnałów transakcyjnych. W jaki sposób dostosować oscylator do instrumentów? Za pomocą back testów oczywiście. W ten sposób możemy doprowadzić nasz system transakcyjny do perfekcji. Zdarzają się jednak inwestorzy, którzy zawsze używają ustawień domyślnych, dlatego mimo wszystko warto jest je tu podać. Prezentują się one następująco: %K = 5, %D = 3, Slowing = 3.


Analityk TechnicznyAnalityk Techniczny radzi:

Oscylator Stochastyczny jest doskonałym narzędziem ułatwiającym handel. Zarówno ten wskaźnik, jak i ponad 50 innych znajdziesz na platformie transakcyjnej brokera. Zarejestruj się, pobierz platformę i sprawdź działanie Stochastic w praktyce.


Wróćmy teraz do tego co najważniejsze, czyli interpretacji wskazań Oscylatora Stochastycznego. W przypadku pierwszej interpretacji sygnał kupna zostaje wygenerowany, gdy wskaźnik %K przebija od dołu poziom wyprzedania, czyli poziom 20, z kolei sygnał sprzedaży zostaje wygenerowany, gdy wskaźnik przebija od góry poziom wykupienia, czyli wartość 80. Aby analizować wskazania oscylatora w ten sposób musimy więc wyznaczyć wspomniane poziomy wykupienia i wyprzedania, czyli właśnie poziomy 20 oraz 80. Podobnie jak w przypadku RSI, występuje jednak także wersja bardziej konserwatywna. Zakłada ona, że poziom wykupienia zaczyna się dopiero na wysokości 90, a poziom wyprzedania zaledwie na poziomie 10 punktów. Takie ustawienie wskaźnika STS spowoduje, że otrzymywać będziemy zdecydowanie mniej sygnałów, jednak będą one zdecydowanie pewniejsze.

Stochastic

W przypadku drugiej interpretacji sygnałem do kupna jest moment, gdy zaobserwowane zostanie przecięcie od dołu niemalejącej linii %D przez linię %K. Analogicznie sygnałem sprzedaży na danym instrumencie będzie sytuacja, w której nastąpi przecięcie od góry nierosnącej linii %D przez wskaźnik %K. Trzeba jednak szczerze przyznać, że chociaż niektórzy inwestorzy biorą pod uwagę wszystkie uzyskane w taki sposób sygnały, to jest to bardzo ryzykowne, żeby nie powiedzieć błędne. Właściwe sygnały transakcyjne wygenerowane w taki sposób są istotne, kiedy mają miejsce w obszarach wyprzedania (w przypadku sygnału kupna) oraz wykupienia rynku (w przypadku sygnału sprzedaży).

Stochastic

Trzecia interpretacja Stochastic Oscillator jest trudniejsza, ponieważ w jej przypadku nie wystarczy jedynie analiza wskazań oscylatora, ale potrzebna jest także analiza wykresu cenowego danego instrumentu. W przypadku tej interpretacji inwestor stara się dopatrzeć dywergencji pomiędzy wartościami wskaźnika a kursem instrumentu. W momencie gdy dołki na Oscylatorze Stochastycznym są coraz płytsze, a na wykresie cenowym obserwujemy trend spadkowy, możemy spodziewać się zakończenia trendu spadkowego i powrotu do wzrostów. Odwrotnie, gdy nasz wskaźnik tworzy coraz niższe szczyty, a na wykresie cenowym obserwujemy dalsze wzrosty, możemy oczekiwać zakończenia i ewentualnego odwrócenia trendu wzrostowego. Podobnie jak w przypadku drugiej interpretacji, wskazania te są dużo bardziej wartościowe, gdy mają miejsce w obszarze wyprzedania rynku (gdy STS rośnie, a cena maleje) oraz wykupienia rynku (w momencie gdy STS maleje, a cena rośnie).

Stoch

Oscylator Stochastyczny jest zdecydowanie warty uwagi. Jest to jeden z lepszych, a co za tym idzie najpopularniejszych wskaźników analizy technicznej wśród inwestorów i spekulantów. Podobnie jak wszystkie wskaźniki i oscylatory został stworzony dla interwału dziennego, jednak z powodzeniem używany jest również na innych interwałach. Jego interpretacja jest łatwa, jednak kluczowym elementem jest dostosowanie jego ustawień do konkretnego interwału oraz instrumentu za pomocą testów na danych historycznych. Oprócz tego warto wiedzieć, że Stoch sprawdza się, podobnie jak RSI, przede wszystkim w konsolidacjach.

Plusy Stochastic

  • Duża ilość jasnych sygnałów transakcyjnych
  • Łatwe użycie niezależnie od instrument i interwału
  • Możliwość dostosowania ustawień do własnych potrzeb
  • Trzy sposoby interpretacji

Minusy Stochastic

  • Czasochłonność dostosowywania ustawień
  • Konieczność korzystania z dodatkowych wskaźników
  • Niska sprawdzalność w silnych trendach

Nasza ocena: 8/10

Wskaźnik zmiany Rate of Change ROC

Narzędzia analizy technicznej wskazują nam zwykle panujące w danym czasie trendy, często generują sygnały transakcyjne oparte o przełamania wyznaczonych poziomów czy przecięcia wskaźników i linii sygnału, np. średnich kroczących. Dzięki nim jesteśmy w stanie nie tylko zdecydować czy otworzyć krótką, czy długą pozycję, ale także, w którym miejscu wyznaczyć odpowiednio poziomy zleceń stop loss i take profit.

Oprócz tego jednak bardzo przydatne są także wskaźniki zmiany, czyli wskaźniki, które obrazują zmienność rynkową. Najpopularniejszym z nich i jednocześnie jednym z najpopularniejszych wskaźników analizy technicznej w ogóle jest tak zwany wskaźnik zmiany, od którego wzięła się nazwa tej grupy narzędzi, o angielskiej nazwie Rate of Change, czyli w skrócie ROC.

Wskaźnik Rate of Change pokazuje w jaki sposób zmieniała się cena danego instrumentu finansowego w określonym okresie. ROC obrazuje inwestorowi, w jaki sposób ostatnio porusza się rynek, co daje wskazówki dotyczące tego, jak może zachowywać się on w najbliższej przyszłości. Warto jest więc traktować go jako wskaźnik, który doskonale uzupełni naszą strategię inwestycyjną.

Budowa i działanie wskaźnika Rate of Change

Wskaźnik Rate of Change należy do grupy tak zwanych wskaźników impetu, inaczej nazywanych wskaźnikami pędu lub wskaźnikami momentum (istnieje z resztą wskaźnik o nazwie Momentum, w swoim działaniu nieco podobny do wskaźnika Rate of Change). Podobnie jak większość wskaźników analizy technicznej stosowanych na rynku Forex oraz innych rynkach finansowych narzędzie Rate of Change, ze względu na swoją budowę, rysuje się na osobnej skali poniżej wykresu cenowego, na podstawie którego jest on wyliczany.

W jaki sposób wskaźnik Rate of Change rysuje wyliczone wartości? W momencie gdy wartość oscylatora znajduje się powyżej zera, oznacza to, że aktualna cena instrumentu jest wyższa od ceny instrumentu sprzed tylu dni ile ustawione zostanie przez inwestora – jest to tak zwany parametr wskaźnika. Z kolei w momencie, gdy wskaźnik znajduje się poniżej zera, obecna cena jest niższa od ceny sprzed tylu dni, ile zostało określone we wspomnianym parametrze.

Zwiększająca się wartość wskaźnika ROC, w momencie gdy jest on dodatni, czyli mówiąc bardziej obrazowo wzrastająca linia wskaźnika znajdująca się powyżej zera oznacza, że różnica pomiędzy aktualnym poziomem cen, a tym określonym w parametrze ulega zwiększeniu.

Z kolei zmniejszająca się wartość wskaźnika znajdującego się powyżej zera, czyli spadająca w kierunku zera linia Rate of Change oznacza zmniejszającą się różnicę pomiędzy tymi cenami. Osiągniecie poziomu zera przez wskaźnik oznacza, że aktualna cena jest taka sama jak ta sprzed określonej liczby okresów.

Natomiast spadająca wartość ujemnego wskaźnika Rate of Change oznacza zwiększającą się (ujemną) różnicę pomiędzy ceną aktualną a poprzednią. Z kolei wzrastająca wartość ujemnego wskaźnika (czyli kierująca się w stronę zera wartość ujemna) oznacza, że różnica się zmniejsza.

Krótko mówiąc – jeśli ceny instrumentu zwiększają się, wskaźnik będzie skierowany do góry. Jeśli ceny instrumentu zmniejszają się wskaźnik będzie skierowany w dół, a w momencie, gdy cena instrumentu będzie taka sama jak w zdefiniowanym okresie z przeszłości, wskaźnik przyjmie wartość zerową.

Sam wzór na obliczenie wskaźnika Rate of Change prezentuje się następująco:

ROC = 100% * (K (t) – K (t – n)) / K (t – n)

We wzrze, K (t) – kurs aktualny, K (t – n) – kurs sprzed n sesji.


Analityk TechnicznyAnalityk Techniczny radzi:

Wskaźnik zmiany Rate of Change, podobnie jak 50 innych wskaźników analizy technicznej znajdziesz na popularnej platformie transakcyjnej brokera. Pobierz bezpłatne demo platformy i przekonaj się sam, który z dostępnych wskaźników będzie dla Ciebie najlepszy. Rachunek demo znajdziesz tutaj.


Wykorzystanie wskaźnika ROC

Istnieją aż trzy sposoby interpretacji podstawowego wskaźnika Rate of Change. Wszystkie zostały przedstawione poniżej. To, którą z nich wybierze inwestor, zależy tylko i wyłącznie od niego.

W pierwszej interpretacji sygnał kupna pojawia się w momencie gdy wskaźnik ROC przebija od dołu poziom zera. Z kolei sygnał sprzedaży generowany jest wówczas, gdy wskaźnik przebija od góry poziom zera. Szczerze jednak mówiąc, w ten sposób odczytywane sygnały są raczej niezbyt pewne i zwykle są jedynie uzupełnieniem dla sygnałów generowanych przez inne wskaźniki.

ROC

Drugą interpretacją wskaźnika Rate of Change jest wyszukiwanie dywergencji pomiędzy wykresem cenowym analizowanego instrumentu a wykresem wskaźnika ROC. W momencie, gdy obserwujemy trend wzrostowy na wykresie cenowym oraz trend zniżkujący na wykresie wskaźnika istnieje duża szansa na pojawienie się korekty ceny lub na całkowitą zmianę trendu na spadkowy.

Oczywiście istnieje również odwrotna interpretacja. Kiedy obserwujemy trend północny na wykresie wskaźnika oraz trend południowy ceny instrumentu możemy spodziewać się rozpoczęcia ruchu wzrostowego, czyli wzrostu ceny instrumentu.

ROC

Trzecią, ostatnią interpretacją jest wyznaczenie poziomów wykupienia oraz wyprzedania rynku na wykresie Rate of Change. Wówczas przypomina on wskaźniki Momentum czy też Relative Strength Index.

Wyznaczone rejony powinny obejmować mniej więcej około 20% wartości dodatnich oraz 20% wartości ujemnych. Jednak ich dokładne wyznaczenie jest niemożliwe, ponieważ wskaźnik ROC, w odróżnieniu od wymienionych wyżej narzędzi, posiada ruchomą skalę.

Górny obszar jest poziomem wykupienia, a jego osiągnięcie jest sygnałem sprzedaży. Z kolei osiągnięcie dolnego rejonu, czyli rejonu wyprzedania jest sygnałem do zajęcia pozycji długich.

ROC

Plusy

  • Wysoka szybkość reakcji
  • Możliwość wykorzystania z innymi wskaźnikami
  • Możliwość dostosowania do niższych interwałów
  • Kilka rodzajów interpretacji
  • Bardzo dobre działanie wskazań opartych o dywergencję

Minusy

  • Niska sprawdzalność interpretacji z wykorzystaniem poziomu zera
  • Brak możliwości dokładnego wyznaczenia poziomów wykupienia i wyprzedania

Nasza ocena: 8/10

Kanał Donchiana

0

Kanał Donchiana, a dokładnie kanał cenowy Donchiana (w języku angielskim Donchian Channel), nazywany również Wstęgą Donchiana (z angielskiego Donchian Band) jest jedynym z kilku wskaźników analizy technicznej będących rodzajem wstęgi. W tym miejscu na pewno pomyślałeś o Wstęgach Bollingera. I słusznie. To ta sama grupa wskaźników. Nie są to jednak wskaźniki identyczne, a więc nie dają one takich samych sygnałów. Istnieje pomiędzy nimi kilka różnic. Krótko mówiąc Wstęga Donchiana jest wskaźnikiem mniej skomplikowanym i tworzonym w prostszy sposób niż Wstęgi Bollingera.

Przeznaczeniem kanału Donchiana (nazwa pochodzi od autora Richarda Donchiana) jest pokazanie zmienności kursu analizowanego instrumentu finansowego. W czasie gdy na wykresie panuje wysoka zmienność kanał Donchiana jest zdecydowanie szerszy. Kiedy z kolei kurs ceny instrumentu nie zmienia się znacząco kanał Donchiana jest wąski.

Ogromną zaletą Kanału Donchiana jest szerokie pole jego zastosowania. Można go używać na każdym instrumencie – walutach Forex, akcjach, towarach, rynku długu, kontraktach terminowych (futures, forward), opcjach, w handlu opcjami binarnymi, CFD itd. Ponadto nadaje się on do użycia na wszystkich interwałach. Dobrze spisze się zarówno w strategiach skalpingowych na wykresach kilku czy kilkunastominutowych, ale także w handlu długoterminowym w oparciu choćby o wykres jednodniowy.

Budowa i działanie Kanału Donchiana

Kanał Donchiana składa się z dwóch głównych wstęg. Wstęga dolna wyznacza najniższą cenę minimalną z danego okresu czasu. Wstęga górna z kolei powstaje w wyniku oznaczenia najwyższej ceny maksymalnej z tego samego okresu. Obszar między wyznaczonymi w ten sposób wstęgami nazywamy właśnie kanałem Donchiana. Pamiętajmy jednak, żeby nie brać pod uwagę ostatniego dnia notowań. Gdy w zbiorze danych służących do rysowania wstęg używane są bieżące odczyty, wykres cenowy nigdy nie przetnie żadnej ze wstęg Donchiana, a o to chodzi właśnie w tym wskaźniku. Po prostu nie zwracaj uwagi na zmianę z bieżącego dnia notowań.

Podsumowując więc, kanał Donchiana budowany jest na podstawie cen maksymalnych i cen minimalnych z określonego przez inwestora okresu czasu – zazwyczaj jest to 20 okresów i tworzy dwie wstęgi biegnące pod i nad wykresem. Oprócz tego istnieje jeszcze trzecia wstęga – wstęga środkowa, podobnie z resztą jak we wstęgach Bollingera. Jest to średnia arytmetycznej wartości wstęgi górnej oraz wstęgi dolnej.

Kanał Donchiana


Analityk TechnicznyAnalityk Techniczny radzi:

Działanie Kanału Donchiana możesz sprawdzić bezpłatnie na rachunku demo. Pozwoli Ci to bez ryzyka przetestować wskaźnik na prawdziwych cenach rynkowych, ale z wykorzystaniem wirtualnych środków. Zarejestruj się i przekonaj, jak działa Kanał Donchiana.


Wykorzystanie Kanału Donchiana

Jak już zostało wspomniane wyżej, w Kanale Donchiana chodzi o to, aby wykres cenowy przełamał bieg dolnej bądź górnej wstęgi. W taki sposób generowane są sygnały kupna i sprzedaży tego narzędzia analizy technicznej. W momencie, gdy kurs analizowanego instrumentu finansowego znajdzie się powyżej ostatniego poziomu górnej wstęgi Donchiana, a więc ponad maksymalną ceną notowań z analizowanego okresu, generowany jest sygnał kupna. Jest on generowany na podstawie założenia, że przełamanie górnej wstęgi jest przełamaniem poziomu oporu, a więc handel na podstawie Kanału Donchiana taktycznie przypomina grę za pomocą strategii Support & Resistance Trading – przełamanie oporu daje znak do kontynuacji trendu wzrostowego.

Z kolei w momencie, gdy kurs analizowanego instrumentu finansowego znajdzie się poniżej ostatniego odczytu dolnej wstęgi Donchiana, a więc poniżej minimalnej ceny notowań z analizowanego okresu, wygenerowany zostaje sygnał sprzedaży. Jest on generowany na podstawie założenia, że przełamanie dolnej wstęgi jest przełamaniem poziomu wsparcia, a więc otwieranie pozycji krótkiej na podstawie Kanału Donchiana również przypomina grę za pomocą strategii Support & Resistance Trading – przełamanie wsparcia daje znak do kontynuacji trendu spadkowego.

Inną strategią opartą o Kanał Donchiana jest użycie dodatkowej wstęgi, czyli wstęgi środkowej. Wówczas używamy jedynie jej. Przecięcie wstęgi środkowej od dołu w górę jest sygnałem do zajmowania pozycji długich, a przecięcie środkowej wstęgi z góry na dół jest sygnałem do zajmowania pozycji krótkich.

Kanał Donchiana to wskaźnik komfortowy w użytkowaniu. Lepiej jednak korzystać z niego wraz z innymi wskaźnikami analizy technicznej, jak choćby ze wskaźnikiem Relative Strength Index (RSI) opisywany tutaj, czy wskaźnikiem Moving Average Convergence Divergence, czyli MACD. Z racji podobieństwa Kanału Donchiana do Wstęg Bollingera trudno o brak porównania pomiędzy nimi. Faktem jest, że są one stosunkowo podobne, jednak naszym subiektywnym zdaniem, Kanał Donchiana jest po prostu zdecydowanie gorszy.

Warto przetestować jednak oba te wskaźniki analizy technicznej pod kątem własnej strategii inwestycyjnej i własnoręcznie sprawdzić, który ze wskaźników AT w połączeniu z resztą naszej strategii da lepsze rezultaty. Pamiętajmy jednak, aby testy na danych bieżących przeprowadzać jedynie na rachunku demonstracyjnym. Pisaliśmy o tym 2 tygodnie temu w dedykowanym artykule. Oprócz tego warto taką strategię sprawdzić także na danych historycznych, za pomocą tak zwanych back testów.

Plusy

  • Możliwość użycia na wszystkich interwałach
  • Dokładność wskazań
  • Łatwe odczytywanie sygnałów
  • Nieskomplikowana konstrukcja

Minusy

  • Gorszy zamiennik Wstęg Bollingera
  • Konieczność filtrowania sygnałów
  • Duża ilość błędnych sygnałów

Nasza ocena: 3/10

Wskaźnik Williams’ Percent Range %R

Wskaźnik analizy technicznej Williams’ Percent Range, czyli w skrócie Williams %R to kolejny wskaźnik, który wyszedł z warsztatu Larry’ego Williams’a. Jedną z największych zalet tego wskaźnika jest jego kompatybilność. Można używać go samodzielnie, ale można także wykorzystywać go w bardziej złożonych systemach inwestycyjnych. Co więcej, wskaźnik Williams Percent Range możesz wykorzystywać na wszystkich rynkach: rynku akcyjnym, walutowym, dłużnym czy towarowym. Oczywiście wskaźnik ten stworzony został dla interwału dziennego, z resztą tak jak większość wskaźników analizy technicznej, jednak przez wielu traderów jest on z sukcesem używany także w transakcjach krótkoterminowych, na niskich interwałach. Z drugiej strony nadaje się on także do analiz technicznych instrumentów wybieranych do budowy długoterminowych portfeli inwestycyjnych składanych choćby z akcji spółek notowanych na warszawskim parkiecie.

Larry Williams jest amerykańskim pisarzem i traderem, autorem wielu pozycji dotyczących analizy technicznej. Poza wskaźnikiem Williams’ Percent Range stworzył także wskaźnik Ultimate Oscillator. Jako ciekawostkę można podać fakt, że w 1987 roku Larry Williams wygrał mistrzostwa World Cup Championship of Futures Trading osiągając stopę zwrotu na poziomie 11 376%. Z kolei podczas szkoleń, na których prowadził live tradingi zarobił 1,2 miliona dolarów (w latach 1999-2006).

Budowa i działanie wskaźnika Williams’ % Range

Konstrukcja i funkcjonowanie wskaźnika Williams’ Percent Range jest bardzo podobna do cech Oscylatora Stochastycznego. Sam Stochastic Oscylator to jeden z najpopularniejszych wskaźników analizy technicznej wśród inwestorów na całym świecie, obok takich narzędzi jak Moving Average Covergence Divergence MACD, czy Relative Strenght Index (RSI). Oscylator Stochastyczny jest wskaźnikiem momentum i służy do porównywania aktualnej ceny zamknięcia z cenami zamknięcia z okresu. Jego ogromną zaletą jest łatwość użycia. Dla naprawdę wielu inwestorów i spekulantów jest on wskaźnikiem zdecydowanie godnym polecenia, a to oznacza, że wskaźnikiem Williams’ Percent Range również warto, przynajmniej na chwilę, się zająć.

Wskaźnik %R, czyli właśnie Williams’ Percent Range służy do monitoringu i wychwytywania momentów, w których analizowany instrument jest przewartościowany lub niedowartościowany. Istotna różnica pomiędzy Williams %R a Oscylatorem Stochastycznym polega na tym, że dla wskaźnika Williams’ Percent Range punktem odniesienia są ceny minimalne z okresu, a w przypadku Oscylatora Stochastycznego punktami odniesienia są zawsze wartości maksymalne. Drugą różnicą jest to, że Williams’ Percent Range nie ma linii pomocniczej.

Podobnie jak w przypadku Oscylatora Stochastycznego czy Relative Strength Index do analizy wskazań Williams %R wymagane jest wyznaczenie poziomów wykupienia i wyprzedania rynku. Za optymalne poziomy uznaje się 20% oraz 80%. W związku z zastosowanym wzorem wskaźnik przyjmuje jednak wartości odwrotne do Stochastic’a, a to oznacza, że przyjmuje wartości od -100 do 0, dlatego obszary skrajne wyznaczane są przez poziomy -20 w przypadku wykupienia rynku i -80 w przypadku jego wyprzedania.


Analityk TechnicznyAnalityk Techniczny radzi:

Wskaźnik Williams’ Percent Range %R jest doskonałym narzędziem wspierającym handel. Zarówno ten wskaźnik, jak i ponad 50 innych znajdziesz na platformie transakcyjnej brokera. Zarejestruj się i sprawdź działanie Williams’ Percent Range %R w praktyce.


Wykorzystanie wskaźnika Williams %R

Wartości powyżej poziomu -20 powszechnie uznawane są za sygnał przewartościowania instrumentu, z kolei wartości poniżej poziomu -80 są oznaką niedowartościowania rynku. W momencie gdy wskaźnik przyjmuje wartości pomiędzy -80 i -100, wówczas wygenerowany zostaje sygnał kupna. Wtedy gdy Williams’ Percent Range przyjmuje wartości między 0 a -20 zostaje oczywiście wygenerowany sygnał sprzedaży. Zdarzają się jednak strategie bardziej konserwatywne, zakładające poziomy wykupienia i wyprzedania rynku na wysokościach -10% oraz -90%.

Williams % Range

W przypadku sygnału kupna lub sprzedaży lepiej jest nie spieszyć się z zajęciem pozycji – warto poczekać jest do momentu, w którym trend ulegnie odwróceniu. Używając wskaźnika Williams’ Percent Range należy pamiętać, że sygnały kupna i sprzedaży nie zawsze oznaczać będą szybką zmianę panującego trendu. Co więcej, zarówno sygnały kupna jak i sygnały sprzedaży mogą nie być chwilowe – mogą utrzymywać się przez dłuższy okres. Dlatego, podobnie jak w przypadku wielu innych wskaźników AT, zdecydowanie zalecane jest stosowanie dodatkowych narzędzi analizy technicznej lub sposobów analizy wykresów cenowych, szczególnie w czasie, gdy panują bardzo wyraźne trendy wzrostowe lub spadkowe. Wskaźnik %R daje lepsze sygnały transakcyjne w czasie, gdy kurs instrumentu znajduje się w trendzie horyzontalnym, a dodatkowo gdy widoczne są duże wahania cen. Innymi słowy, wskaźnik Williams’ Percent Range najlepiej sprawdza się w szerokich i zmiennych konsolidacjach. Warto wiedzieć również o bardzo ciekawej właściwości wskaźnika Williams Percent Range – niemal zawsze osiąga on swoje ekstremum co najmniej jedną świecę przed ekstremum ceny.

Plusy Williams Percent Range

  • Możliwość użycia na różnych interwałach
  • Możliwość wykorzystania zarówno do bieżącego tradingu jak i do analizy historycznej
  • Możliwości zmiany ustawień wskaźnika
  • Szybkie reakcje wskaźnika

Minusy Williams Percent Range

  • Konieczność użycia z innymi wskaźnikami
  • Bardzo duża ilość sygnałów koniecznych do filtrowania
  • Wysoka sprawdzalność jedynie w szerokich i zmiennych konsolidacjach

Nasza ocena: 7/10

Oscylator Techniczny DeMarker

Wskaźnik DeMarker, choć dostępny jest tak naprawdę na wszystkich platformach transakcyjnych rynku walutowego, CFD czy giełdowego, nie należy do najpopularniejszych narzędzi wśród inwestorów. Warto jednak poświęcić kilka chwil nawet takim, dość nieoczywistym oscylatorom. W ten sposób można odkryć naprawdę wiele niecodziennych rozwiązań, dzięki którym można zbudować nietypową i oryginalną strategię handlową.

Zbudowanie ciekawego narzędzia przeznaczonego do handlu na rynkach finansowych może przynieść wiele korzyści nie tylko w postaci dobrych sygnałów transakcyjnych, ale może także być to produkt sam w sobie, który będziemy mogli później sprzedać. Zagłębienie się w tajniki narzędzi inwestycyjnych jest więc z pewnością nie tylko zajęciem bardzo rozwijającym, ale także bardzo korzystnym z finansowego punktu widzenia.

Ogromną zaletą DeMarkera jest to, że można wykorzystywać go w zestawie z wieloma innymi wskaźnikami technicznymi, dla których stanowi on doskonałe uzupełnienie. Można go lubić, można uważać też, że nie jest on przydatny (w końcu zależy to od indywidualnego podejścia inwestora), ale na pewno nie można przejść obok niego obojętnie. Jednak decyzję o tym, czy DeMarker jest godny dołączenia do własnego arsenału analitycznego, czy też nie, można podjąć dopiero po jego bardzo dokładnym przeanalizowaniu i przetestowaniu na koncie demonstracyjnym, czy też po przeprowadzeniu tzw. back testów, czyli testów na danych historycznych.

Pamiętaj, że w żadnym wypadku nie można wykorzystywać nieprzetestowanych własnoręcznie narzędzi, wskaźników, strategii czy systemów transakcyjnych od razu na rachunku rzeczywistym. W krótkim czasie doprowadzi to do potężnych strat i rozstania z rynkami finansowymi, zamiast do wymiernych zysków i radości z handlu.

Budowa i działanie wskaźnika DeMarker

Działanie wskaźnika analizy technicznej DeMarker, czyli w skrócie DeM opiera się na porównaniu okresu, w którym rynek osiąga swoje maksimum, z okresem, w którym maksimum osiągnięte zostało poprzednio. W przypadku gdy maksimum aktualnego okresu jest wyższe, niż okresu poprzedniego, wyliczana jest różnica pomiędzy tymi maksimami. Z kolei, w przypadku gdy aktualne maksimum jest mniejsze lub równe maksimum z poprzedniego okresu, zawsze przyjmowana jest wartość zerowa.

Następnie powstałą w ten sposób wartość z określonej liczby okresów sumuje się. Wynik, który otrzymujemy dzielimy z kolei przez tę samą sumę powiększoną o sumę różnicy pomiędzy cenowymi minimami z poprzedniego i aktualnego okresu. W tym przypadku wartość zerową przyjmuje się gdy bieżące minimum cenowe jest większe od tego, które wystąpiło w poprzednim okresie.

Sposób na wyliczenie aktualnej wartości wskaźnika DeMarker przedstawiony jest poniżej.

Najpierw konieczne jest obliczenie wartości DeMax:

jeśli H (i) > H (i – 1) to DeMax = H (i) – H (i – 1), jeśli H (i) =< H (i – 1) to DeMax = 0

Następnie obliczana wartość DeMin:

jeśli L (i) < L (i – 1), to DeMin = L (i – 1) – L (i) , jeśli L (i) >= L (i – 1) to DeMin = 0

Na koniec z kolei obliczana jest wartość całego wskaźnika DeMarker:

DeM = SMA (DeMax, O) / (SMA (DeMax, O) + SMA (DeMin, O))

We wzorze, H (i) — cena maksymalna bieżącego okresu, L (i) — cena minimalna bieżącego okresu, H (i – 1) — cena maksymalna poprzedniego okresu, L (i – 1) — cena minimalna poprzedniego okresu, SMA — simple moving average, czyli prosta średnia krocząca, O — liczba okresów, dla których obliczona została wartość wskaźnika.

Wyglądem wskaźnik DeMarker przypomina wskaźnik RSI. Różnica polega na tym, że on przyjmuje wartości od 0 do 1. Poza tym rejony skrajne również wyznaczone są na poziomie 30 i 70%, czyli przyjmują wartości 0,3 oraz 0,7.


Analityk TechnicznyAnalityk Techniczny radzi:

Oscylator Techniczny DeMarker jest doskonałym narzędziem wspierającym handel. Zarówno ten wskaźnik, jak i ponad 50 innych znajdziesz na platformie transakcyjnej brokera. Zarejestruj się i sprawdź działanie Oscylatora Technicznego DeMarker w praktyce.


Wykorzystanie wskaźnika DeMarker

Sygnały generowane przez wskaźnik DeMarker są identyczne jak te w przypadku wskaźnika Relative Strength Index. W momencie gdy wskaźnik DeMarker przełamuje granicę 0,3, pojawia się zapowiedź odwrócenia trendu na kierunek wzrostowy. Z kolei w czasie, gdy wskaźnik DeMarker wznosi się powyżej wartości 0,7, prawdopodobne staje się odwrócenie ceny w dół.

DeMarker

Zaletą tego narzędzia analizy technicznej jest możliwość wykorzystania na różnych interwałach czasowych w różnych okresach. Jest to realne dzięki temu, że istnieje opcja zmiany liczby okresów, dla których obliczana jest wartość wskaźnika. To czyni go narzędziem bardzo wielofunkcyjnym – możliwe jest dostosowanie go do wszelkich strategii inwestycyjnych.

Istotną kwestią w tym przypadku jest jednak to, że istnieje konieczność osobnego dostosowywania wskaźnika do każdego z instrumentów, okresu czy interwału. Jest to zajęcie z pewnością bardzo pracochłonne, w szczególności wobec tego, że każde ustawienie trzeba z osobna przetestować. Jednak na pewno warto się nieco natrudzić, aby uzyskać po prostu pewniejsze wskazania.

Plusy DeMarker

  • Możliwość szerokiego dostosowania wskaźnika
  • Szybkość reakcji
  • Przejrzystość wskazań

Minusy DeMarker

  • Konieczność przeprowadzenia dużej ilości testów
  • Trudności w dostosowaniu

Nasza ocena: 5/10

Wskaźnik ADX Average Directional Movement Index

Wskaźnik ADX, czyli Average Directional Movement Index to jeden z najpopularniejszych wskaźników analizy technicznej. To, jakie forex wskaźniki wybrać, to z kolei jedno z największych wyzwań stojących przed początkującymi traderami technicznymi. Bez wątpienia wybór wskaźnika A.D.X. to zawsze dobry wybór. W związku z tym, że zwykle nie ma jednego, złotego przepisu na to, jak wykorzystywać narzędzia analizy technicznej, ponieważ można interpretować je na kilka sposobów, na pewno warto je dogłębnie przetestować, aby móc z nich regularnie korzystać. Pamiętajmy, że jedną z najważniejszych kwestii stojących przed inwestorami jest całkowite zrozumienie tego, jak działają wskaźniki analizy technicznej i oscylatory, zanim zacznie się korzystać z nich w handlu na rachunku rzeczywistym. Na szczęście ADX jest wskaźnikiem stosunkowo prostym w obsłudze.

Jeżeli chodzi o historię tego wskaźnika, to koniecznie trzeba wspomnieć o jego twórcy, czyli J. W. Wilderze. Jest to absolutna legenda świata analizy technicznej. Oprócz wskaźnika A.D.X. stworzył on także wskaźniki forex ATR, czyli Average True Range, Parabolic SAR, a także jeden z najbardziej rozpoznawalnych wskaźników technicznych na świecie – Relative Strength Index, czyli w skrócie RSI. Oprócz tego jest on twórcą klasycznej już pozycji AT „New Concepts in Technical Trading Systems”.

Budowa i działanie wskaźnika Average Directional Movement Index

ADX, czyli właśnie Average Directional Movement Index jest to tak zwany indeks ruchu kierunkowego. Jego głównym przeznaczaniem jest mierzenie i obrazowanie siły panującego trendu (niezależnie od tego, czy jest to trend wzrostowy czy spadkowy). Dzięki niemu możemy unikać handlu w najbardziej niepewnych momentach, czyli w okresach konsolidacji. Krótko mówiąc, wskaźnik ten potwierdza trendy lub ostrzega przed ich zmianą.

ADX, zwykle wykorzystuje się razem z liniami DMI, dlatego z góry można założyć, że składa się on z trzech linii: ADX (niebieska), +DI (zielona) oraz –DI (czerwona). Wszystkie one oscylują w zakresie od 0 do 100, jednak w praktyce rzadko zdarza się, żeby osiągały one wartości przekraczające poziom 60 – są to tak naprawdę skrajne przypadki bardzo silnych trendów, związanych zwykle z poważnym oberwaniem wykresu (spowodowanym na przykład przez zaskakujące wydarzenie makroekonomiczne). Aby móc prawidłowo odczytać wskazania oscylatora, należy wyznaczyć poziomy 20 oraz 40. W tym miejscu trzeba zaznaczyć, że nie warto korzystać ze wskaźnika zawierającego tylko jedną linię ADX, ponieważ jego wskazania są wówczas dużo bardziej niepewne.

ADX


Analityk TechnicznyAnalityk Techniczny radzi:

Działanie ADX możesz sprawdzić bezpłatnie na rachunku demo. Pozwoli Ci to bez ryzyka przetestować działanie wskaźnika na realnym rynku, ale na wirtualnych środkach. Zarejestruj się i przekonaj, jak działa ADX.


Wykorzystanie wskaźnika ADX

Interpretacja samej linii ADX jest naprawdę bardzo prosta i nie powinna sprawiać ona problemu nawet osobom, które nigdy nie miały nic wspólnego z czymś takim jak analiza techniczna. Jeśli linia Average Directional Movement Index jest poniżej poziomu 20 możemy mówić o konsolidacji, w przypadku której lepiej powstrzymać się od zajmowania pozycji i poczekać na sygnał kupna lub sprzedaży. W momencie gdy ADX przekroczy poziom 20 możemy mówić o tym, że na danym instrumencie pojawił się trend (nie jest jednak określone, czy jest to trend wzrostowy czy spadkowy). W wypadku gdy ADX znajdzie się powyżej poziomu 40 mamy do czynienia z bardzo silnym trendem.

Jeżeli do linii ADX dodamy linie +DI oraz -DI możemy otrzymać sygnały forex. Gdy wskaźnik ADX znajduje się powyżej poziomu 20, a linia +DI przecina od dołu linię -DI wówczas pojawia się sygnał do zajmowania długich pozycji. Z kolei w momencie, gdy wskaźnik ADX znajduje się powyżej poziomu 20, a linia +DI przecina od góry linię -DI to wówczas pojawia się sygnał sprzedaży. Jest to całkiem prosty sposób na uzyskanie niezłych wskazań do zajęcia pozycji.

Oprócz tego mamy jeszcze kwestię rozpoznawania trendów – te wskazania również nie należą do najbardziej skomplikowanych: jeśli linia +DI znajduje się powyżej linii -DI to mówimy o trendzie wzrostowym (oczywiście wtedy gdy nie ma konsolidacji, czyli linia ADX musi przyjmować wartości powyżej 20) oraz analogicznie, w momencie gdy linia +DI znajduje się poniżej -DI to mówimy o trendzie spadkowym.

Pamiętajmy jednak, że pierwsza interpretacja z trzech przedstawionych jest zdecydowanie najważniejsza, ponieważ wskaźnik ADX przeznaczony został przede wszystkim do mierzenia siły trendu, a nie wskazywania jego kierunku. Oprócz tego należy wiedzieć, że wskaźnik ADX najlepiej jest stosować w połączeniu z innymi narzędziami analizy technicznej, które generować będą główne sygnały kupna bądź sprzedaży danego instrumentu. W takim wypadku sam ADX stosować należy przede wszystkim do weryfikacji sygnałów pod względem panującego na danym rynku trendu, jego zmiany, bądź jego braku.

Podsumowując, w oparciu o wskaźnik Average Directional Movement Index tworzyć można naprawdę ciekawe oraz praktyczne systemy transakcyjne, które będą przeznaczone do handlu zgodnego z głównym trendem panującym w danym czasie na rynku czy instrumencie. Bez wątpienia ADX jest doskonały w tym do czego został stworzony, czyli w określaniu siły trendu. Nie ma lepszego wskaźnika o tym zastosowaniu, dlatego otrzymuje on pełną pulę punktów.

Plusy

  • Łatwość wykorzystania
  • Jasne sygnały kupna i sprzedaży
  • Możliwość określania siły trendu
  • Możliwość wykluczenia handlu w momencie niepewności rynkowej

Minusy

  • Konieczność użycia dodatkowych wskaźników
  • Konieczność weryfikacji sygnałów (jednak nie jest to główne zadanie wskaźnika)

Nasza ocena: 10/10

Wskaźnik Momentum

Momentum, czyli pęd. Wskaźnik Momentum to absolutnie podstawowe narzędzie analizy technicznej mierzące wielkość zmiany ceny w danym okresie czasu, czyli impet tej właśnie ceny. Jest to największa różnica, która dzieli wskaźnik Momentum od większości spośród setek innych wskaźników analizy technicznej. Narzędzia analizy technicznej wskazują nam jakie aktualnie panują trendy, mogą także dawać nam sygnały transakcyjne oparte o przełamania danych poziomów bądź przecięcia średnich kroczących, mogą także wyliczać zmienność rynkową. Dzięki nim nie tylko możemy zdecydować, czy otworzyć krótką, czy długą pozycję, ale także umożliwiają nam wyznaczanie odpowiednich poziomów dla naszych zleceń stop loss i take profit.

Momentum z kolei pokazuje nam z jaką siłą podąża rynek, co daje wskazówki dotyczące tego, kiedy rynek może zostać w końcu przełamany. Dobrym pomysłem jest więc traktować go jako wskaźnik wyprzedzający, który może doskonale uzupełnić nasz dotychczasowy arsenał inwestycyjny.

Budowa i działanie wskaźnika Momentum

Mimo, że Momentum jest wskaźnikiem pędu, ma wiele wspólnego ze wskaźnikami typu Moving Average Covergence Divergence czy Relative Strenght Index. Jest on bowiem wskaźnikiem wyznaczającym poziomy wykupienia oraz wyprzedania rynku. W większym stopniu mierzy on jednak zmiany ceny niż same poziom cen. Momentum obliczamy odejmując cenę zamknięcia sprzed danej liczby okresów od aktualnej ceny zamknięcia. W ten sposób tworzona jest linia, która obrazuje dodatnie oraz ujemne zmiany ceny danego instrumentu. Głównym poziomem wskaźnika jest poziom zera, a Momentum oscyluje wokół tej linii. Poziom zera jest także wartością, którą Momentum posiada w chwili rozpoczęcia analizy danego instrumentu.

Warto dodać, że wskaźnik Momentum jest bardzo podobny do wskaźnika ROC, czyli Rate of Change. Zarówno Momentum jak i ROC pokazuje siłę zmiany ceny instrumentu. Różnica polega na tym, że ROC pokazuje zmianę ceny jako procent, z kolei Momentum wskazuje zmianę ceny jako współczynnik.


Analityk TechnicznyAnalityk Techniczny radzi:

Działanie Momentum możesz sprawdzić bezpłatnie na rachunku demo. Pozwoli Ci to bez ryzyka przetestować działanie wskaźnika na prawdziwych rynkowych cenach, ale na wirtualnych środkach. Zarejestruj się i przekonaj, jak działa Momentum.


Wykorzystanie wskaźnika Momentum

Istnieją dwa sposoby interpretacji wskaźnika Momentum i są one przedstawione poniżej. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że interpretacja tego narzędzia analizy technicznej nie powinna stanowić najmniejszego problemu nawet dla początkujących inwestorów i traderów. To nie znaczy jednak, że nadaje się on tylko dla początkujących. Momentum może być z powodzeniem wykorzystywany również jako część zaawansowanych systemów transakcyjnych profesjonalnych inwestorów.

Momentum

Momentum można używać przede wszystkim jako wskaźnik wiodący. Ten sposób interpretacji narzędzia zakłada, że rynek osiąga swoje maksimum w czasie, gdy ceny rosną najszybciej – jest to moment, w którym rynek najbardziej oczekuje, że ceny pójdą w górę i odwrotnie, że rynek osiąga swoje minimum w czasie, gdy ceny spadają najszybciej – rynek wtedy najbardziej oczekuje, że ceny pójdą w dół. Gwałtowny ruch oscylatora i jego błyskawiczne załamanie wskazuje na rychłe odwrócenie tendencji rynkowej.

Momentum może być wykorzystywany także jako oscylator, który, podobnie jak MACD, podąża za panującym na rynku trendem. Sygnałem kupna jest w tym przypadku moment, gdy Momentum znajduje się w rejonie wyprzedania rynku i zaczyna rosnąć, a sygnał sprzedaży pojawia się wówczas, gdy Momentum jest w rejonie wykupienia rynku i skieruje się na południe. Od tej zasady są jednak pewne wyjątki. W przypadku gdy wskaźnik Momentum osiągnie wartość maksymalną lub minimalną w stosunku do swoich wskazań z przeszłości, można założyć kontynuację aktualnego ruchu. Przykładowo, jeżeli wydarzy się sytuacja, że Momentum osiągnie wartość minimalną, czyli pogłębi swoje ostatnie dołki i zacznie wzrastać, można założyć, że ceny najprawdopodobniej nadal będą jeszcze spadać. W takim wypadku sygnał kupna pojawi się dopiero, gdy odbicie zostanie potwierdzone przez ruch wykresu cenowego. Odwrotnie, gdy Momentum osiągnie wartość maksymalną czyli podbije swoje ostatnie szczyty i zacznie maleć, można założyć, że ceny najprawdopodobniej nadal będą jeszcze rosnąć. W takim wypadku sygnał sprzedaży pojawi się dopiero, gdy załamanie zostanie potwierdzone przez ruch wykresu cenowego.

Oprócz tego zdarza się, że inwestorzy zajmują pozycje zgodne z trendem w momencie, gdy oscylator przebija poziom zera – analogicznie do użycia wskaźnika MACD. Oprócz tego popularnym sposobem wykorzystania Momentum jest poszukiwanie dywergencji.

Podsumowując, istnieje kilka sposobów interpretacji wskaźnika Momentum. Najpewniejszym i również najrzadszym sygnałem transakcyjnym jest pojawianie się dywergencji. Niemniej jednak, wykorzystanie Momentum jako oscylatora również jest dobrym pomysłem. Warto jednak wykorzystywać go jako część systemu transakcyjnego, a nie jako pojedynczy wskaźnik. Jego zaletą jest to, że można dostosowywać okres dla jakiego wyliczane są jego wartości, a także to, że można go z powodzeniem wykorzystywać na niższych interwałach.

Plusy

  • Szybkość reakcji – wskaźnik wyprzedzający
  • Możliwość wykorzystania z innymi wskaźnikami
  • Możliwość dostosowania do niższych interwałów
  • Kilka rodzajów interpretacji

Minusy

  • Konieczność filtrowania wskazań
  • Niepewność w przypadku użycia jako oscylatora (wyjątki w przypadku wskazań skrajnych)

Nasza ocena: 6/10

Wskaźnik Fraktal Billa Williamsa

Wskaźnik Forex o nazwie Fraktal to jeden z kilku oscylatorów analizy technicznej stworzonych przez światowej sławy tradera Bill’a Williams’a. Pozostałe wskaźniki AT przez niego stworzone to Awesome Oscillator (AO), Accelerator Oscillator, Gator oraz Alligator. Ogromną zaletą wymienionych wskaźników jest to, że są one ze sobą całkowicie kompatybilne i mogą być z sukcesem stosowane w bardziej lub mniej złożonych systemach transakcyjnych i strategiach inwestycyjnych. Przykładowo, bardzo popularne wśród inwestorów i spekulantów jest połączenie wskaźników Fraktal oraz Alligator.

Jak zwykle najlepiej jest jednak dopasować wskaźniki do siebie oraz do własnych strategii metodą prób i błędów oraz oczywiście za pomocą back-testów, czyli prób na danych historycznych, możliwych na wielu popularnych platformach transakcyjnych, przykładowo na platformie MetaTrader 4, na której znajdziemy również zainstalowane fabrycznie wszystkie wskaźniki Billa Williamsa. I nie ważne jest w tym momencie, czy chcemy otwierać krótkoterminowe pozycje na rynku walutowym, towarowym bądź kontraktach na różnicę CFD, czy budować długoterminowe portfele inwestycyjne z akcji indeksu 20 blue chipów Giełdy Papierów Wartościowych i amerykańskiego S&P 500. Wskaźniki trzeba przetestować.

Popularność wskaźników stworzonych przez Bill’a Williams’a nie wzięła się znikąd. Cała jego twórczość opiera się na najbardziej podstawowym założeniu, które stanowi jednocześnie absolutny fundament analizy technicznej rynków finansowych – na cykliczności rynku i notowań. W pracach Billa Williamsa możemy więc doszukać się nawiązań i podobieństw do prac Elliotta, twórcy słynnej teorii fal. Nad zasadnością teorii fal Elliott’a oczywiście można spekulować, jednak cykliczność rynków finansowych, tak bardzo przecież związana z psychologią rynku, czyli – mówiąc wprost – ludzkimi zachowaniami, jest bezsprzeczna. Dlatego też, nie można pominąć żadnej z najważniejszych prac Billa Williamsa.

Budowa i działanie wskaźnika Fraktal

Fraktale są więc jednymi z pięciu najważniejszych narzędzi analizy technicznej rynków finansowych stworzonych przez Bill’a Williams’a. Zostały one opracowane w celu zaznaczania na wykresie lokalnych szczytów i dołków, a co za tym idzie służą również jako narzędzie do określenia lokalnych poziomów wsparcia i oporu. Na pierwszy rzut oka można więc dojść do wniosku, że Fraktale Billa Williamsa robią dokładnie to samo co wyjątkowo nieudany i bezużyteczny wskaźnik Zig Zag, którego użycie w bieżącym handlu jest tak naprawdę niemożliwe i przydaje się jedynie do analizy danych historycznych. Na szczęście to tylko pozory – fraktale nie zmieniają swojego położenia już po utworzeniu.

Teraz nieco więcej o działaniu Fraktali Bill’a Williams’a. Szczyt zaznaczany jest przez wskaźnik, w momencie, gdy wśród pięciu świec świeca środkowa jest najwyższa, a to oznacza, że dwie świece na lewo od tej świecy oraz dwie świece na prawo od niej będą niższe. Dołek z kolei oznaczany jest w momencie, gdy wśród pięciu kolejnych świec świeca środkowa, czyli trzecia, będzie najniższa. To oznacza, że obie świece po lewej od niej i dwie świece na prawo od niej muszą być od niej wyższe. Na wykresie fraktale mają wartości high (czyli najwyższą w danym okresie) oraz low (czyli najniższą w tym okresie). Oznaczone są one bardzo charakterystycznymi strzałkami w górę (w przypadku szczytu) i w dół (w przypadku dołka).


Analityk TechnicznyAnalityk Techniczny radzi:

Bill Williams to światowej sławy inwestor rynków finansowych. Platforma transakcyjna brokera umożliwia pracę na wskaźnikach Williamsa, w tym na wskaźniku Fraktal. Zarejestruj bezpłatne demo i sprawdź, jak Fraktal sprawdza się w praktyce.


Wykorzystanie wskaźnika Fraktal

Z definicji nie używa się w tradingu samego wskaźnika Fraktal. Zawsze jest on częścią bardziej lub mniej złożonego systemu transakcyjnego. Najbardziej podstawowym z nich jest połączenie wskaźnika Fraktal z Alligatorem. W gwoli ścisłości kilka słów o wskaźniku Alligator. Jego najważniejszym przeznaczeniem jest wskazanie odpowiedniego momentu do zajęcia pozycji na rynku – nie wskazuje on jednak, czy ma to być pozycja długa czy krótka. Wargi, zęby i szczęki Alligatora, czyli trzy przesunięte wygładzone proste średnie kroczące obrazują jak współgrają ze sobą trzy różne okresy czasu.

Linia niebieska to szczęki aligatora. Jest to linia bilansu dla całego okresu, który został wykorzystany do budowania wykresu. Matematycznie rzecz ujmując jest to 13 okresowa średnia krocząca z połowy sumy maksimum i minimum z tych 13 okresów, przesunięta o 8 okresów w przód. Czerwona linia to zęby aligatora. Jest to linia bilansu obliczona dla znacznie krótszego okresu czasu – jest to 8 okresowa średnia krocząca z połowy sumy maksimum i minimum, przesunięta o 5 okresów do przodu. Ostatnia linia, czyli zielona to wargi aligatora. Wargi aligatora to 5 okresowa średnia krocząca z połowy sumy maksimum i minimum, przesunięta o 3 okresy do przodu.

Filozofię Alligatora najlepiej tłumaczą słowa jego twórcy – Bill’a Williams’a – trendy na rynku występują tylko przez 15 do 30% całego czasu notowań. W związku z tym bardzo ważne jest, aby śledzić pojawiające się trendy i za nimi podążać. Poza tym zdecydowanie nie należy inwestować, czy też spekulować w momencie, w którym cena danego instrumentu istotnie zmienia się tylko w jednym, określonym okresie. Sygnały, które daje nam wskaźnik techniczny Forex Fraktal należy przefiltrowywać właśnie przy pomocy wspomnianego narzędzia analitycznego Alligator. Na szczęście ich wspólne wykorzystanie jest całkiem łatwe, choć wymaga pewnego doświadczenia. Później widzimy już sygnały na pierwszy rzut oka.

Fraktal

Podsumowując, nie należy otwierać długich pozycji w momencie gdy fraktal znajduje się poniżej linii zębów narzędzia Alligator, czyli linii czerwonej, a także nie powinno się zawierać transakcji sprzedaży, wtedy gdy fraktal będzie znajdował się powyżej linii zębów wskaźnika Alligator. Kiedy otrzymamy sygnał (czy to kupna, czy sprzedaży) utrzymuje on swoją siłę przez cały czas dopóki znajduje się poza szczęką Alligatora oraz pozostaje sygnałem, dopóki nie powstanie świeższy sygnał. Poza tym, wskaźnik ten warto wykorzystywać także do ustawiania zleceń oczekujących – buy stop powyżej ostatnich zaznaczonych szczytów oraz sell stop poniżej ostatnich dołków. Zastosowań wskaźników Billa Williamsa jest naprawdę wiele. To, jak dobrze zostaną one przez nas wykorzystane zależy tylko i wyłącznie od naszej pracowitości, determinacji i wyobraźni.

Trzeba jednak przyznać, że potrzeba nieco doświadczenia, aby z powodzeniem korzystać z Fraktali Bill’a Williams’a. Podczas testów łatwo zauważyć, że sygnałów jest naprawdę dużo. Trzeba jednak podchodzić do nich z przymrużeniem oka i odpowiednio je filtrować – choćby za pomocą wspomnianego Alligator’a. Warto również sprawdzić Fraktale w połączeniu ze wskaźnikiem Awesome Oscillator, a także najbardziej popularnymi MACD czy RSI. Będzie to oczywiście bardzo pracochłonne zajęcie, ale warto. Praca ta powinna zwrócić się w postaci naprawdę mocnych, konkretnych, choć może niekoniecznie bardzo częstych sygnałów transakcyjnych.

Plusy Fraktal

  • Kompatybilność z pozostałymi wskaźnikami Bill’a Williams’a
  • Możliwość użycia na różnych interwałach
  • Możliwość wykorzystania zarówno do bieżącego tradingu jak i do analizy historycznej

Minusy Fraktal

  • Brak możliwości zmiany ustawień wskaźnika
  • Bardzo duża ilość sygnałów koniecznych do filtrowania

Nasza ocena: 7/10