Wskaźnik Detrended Price Oscillator DPO

DPO, czyli Detrended Price Oscillator to wskaźnik służący wyeliminowaniu trendu z ceny danego instrumentu. Może on być stosowany na wszystkich rynkach finansowych: walutowym, akcyjnym, długu czy rynku towarowym zarówno jako osobny wskaźnik, jak i jako część większego systemu transakcyjnego.

Jest to wskaźnik zdecydowanie mniej popularny od Moving Average Covergence Divergence czy Oscylatora Stochastycznego – przede wszystkim dlatego, że nie jest domyślnie dostępny na najpopularniejszej platformie Forex świata, czyli platformie MetaTrader 4. Niemniej jednak warto zwrócić na niego uwagę.

Jeżeli chodzi o dostępność wskaźnika, to można go bezpłatnie pobrać z sieci i własnoręcznie przetestować. Pamiętajmy, że żadna opinia, ani żadne podsumowanie nie zastąpią nam osobistego przetestowania danego narzędzia analizy technicznej. Wszystkie wskaźniki analizy technicznej wymagają sprawdzenia pod kątem własnych strategii inwestycyjnych.

Prawdą jest, że jest to zajęcie bardzo pracochłonne, jednak jest ono konieczne i nie warto się nawet zastanawiać, czy warto poświęcać temu swój wolny czas. Jeżeli chcesz zacząć osiągać regularne zyski na rynku, wskaźniki Forex są dla Ciebie czymś, co musisz opanować perfekcyjnie. Bez tego niestety ani rusz.

Wszelkiego rodzaju Forex wskaźniki i oscylatory są nieodłączną częścią sztuki, jaką jest analiza techniczna i są one niezbędne w funkcjonowaniu na rynkach finansowych. Systemy transakcyjne, które zostaną stworzone dzięki wiedzy dotyczącej analizy technicznej będą pomagać Ci w osiąganiu ponadprzeciętnych zysków na rynkach finansowych. Aby jednak systemy te generowały wysokiej jakości sygnały Forex, musza być dokładnie przetestowane, zarówno każdy z osobna jak i w zestawach, które stworzą później Twoją własną, zyskowną strategię inwestycyjną.

Wracając jednak do wskaźnika Detrended Price Oscillator. DPO pomaga inwestorowi rozpoznawać panujące na rynku cykle i dzięki temu pozwala na wyznaczenie znanych choćby ze wskaźnika Relative Strength Index (RSI) oraz wielu innych wskaźników, poziomów wykupienia i wyprzedania rynku, które wskazują na możliwość zakończenia i odwrócenia aktualnego ruchu.

Budowa i działanie wskaźnika DPO

Wskaźnik Detrended Price Oscillator służy nam do rozdzielenia ruchów wynikających z krótkoterminowych zmian od długoterminowych cykli. Granicę podziału możemy ustawić sami. Jest to średnia z określonej liczby okresów. Choć może być ona dowolna, zwykle używa się średniej z 20 okresów. Z racji, że wskaźnika DPO używa się w celu oddzielenia ruchów długoterminowych, raczej trudno jest używać go na niższych interwałach. Najlepiej sprawdza się on w interwale jednodniowym.

Kluczem do działania Detrended Price Oscillator jest fakt, że cykle długoterminowe składają się z krótkoterminowych ruchów. Zwrócenie na nie szczególnej uwagi pozwala wychwycić momenty prawdopodobnego przełamania rynku czy konkretnego instrumentu. Wskaźnik pokazuje nam cenę bez uwzględnienia długoterminowego trendu, co pozwala nam grać na przełamania krótkoterminowe.


Analityk TechnicznyAnalityk Techniczny radzi:

Działanie wskaźnika DPO możesz sprawdzić bezpłatnie na rachunku demo. Pozwoli Ci to bez ryzyka przetestować wskaźnik na prawdziwych rynkowych cenach, ale na wirtualnych środkach. Zarejestruj się i przekonaj, jak działa Detrended Price Oscillator.


Wykorzystanie wskaźnika Detrended Price Oscillator

Istnieją trzy sposoby gry w oparciu o wskaźnik Forex Detrended Price Oscillator. Handel za jego pomocą inaczej wygląda w przypadku, gdy na danym instrumencie panuje trend wzrostowy lub spadkowy, a inaczej gdy rynek znajduje się w konsolidacji, czyli trendzie bocznym. Oprócz tego handlować DPO można jeszcze w oparciu o dywergencje pomiędzy wskazaniami oscylatora a ceną instrumentu.

Kiedy instrument finansowy, na którym planujemy otworzyć transakcję, znajduje się w trendzie, transakcja powinna być zawierana tylko zgodnie z kierunkiem trendu. To oznacza, że podczas trendu spadkowego zawieramy jedynie transakcje sprzedaży, czyli otwieramy pozycje krótkie, a podczas trendu wzrostowego tylko pozycje długie, czyli transakcje kupna. Transakcję sprzedaży otwieramy wtedy, gdy wskaźnik przełamie od góry poziom zera, a transakcję kupna, gdy wskaźnik przebije poziom zera od dołu.

DPO

W czasie konsolidacji transakcje otwieramy gdy Detrended Price Oscillator przełamie od góry poziom wykupienia rynku (pozycja krótka) oraz zniesie od dołu poziom wyprzedania rynku (pozycja długa). Poziomy te jednak musimy wyznaczyć sami, w zależności od aktualnej zmienności danego instrumentu. Powinny one obejmować jednak nie więcej niż 20 – 30% obszaru powyżej zera oraz 20 – 30% poniżej zera.

Detrended Price Oscillator

Ostatni sposób odczytywania sygnałów transakcyjnych to odszukiwanie dywergencji. W czasie gdy cena instrumentu jeszcze rośnie, a wskaźnik już spada, istnieje duże prawdopodobieństwo zakończenia trendu wzrostowego i odwrotnie – gdy wskaźnik rośnie a cena spada istnieje szansa na rozpoczęcie trendu wzrostowego.

Wskaźnik Detrended Price Oscillator

Plusy Detrended Price Oscillator

  • Możliwość użycia zarówno pojedynczo jak i w systemie
  • Wysoka jakość sygnałów
  • Możliwość użycia w trendzie i konsolidacji

Minusy Detrended Price Oscillator

  • Mała ilość sygnałów
  • Konieczność wyznaczenia poziomów wykupienia i wyprzedania

Nasza ocena: 8/10

Wskaźnik wolumenu On Balance Volume

0

Inwestorzy sięgają do naprawdę wielu wskaźników analizy technicznej aby znaleźć ten, który da im najlepsze sygnały transakcyjne. Czy chodzi o taki wskaźnik, który nie daje błędnych sygnałów? Byłoby świetnie, ale niestety nie jest to możliwe. Wystarczy jednak, przy odpowiednim sposobie zarządzania kapitałem, aby wskaźnik ten dawał chociaż 50% trafnych sygnałów transakcyjnych. Można powiedzieć, że osiągnięcie połowy zyskownych transakcji to żadna sztuka – równie dobrze można rzucać monetą.

Kto jednak handlował chociaż przez krótki czas na rynkach finansowych, doskonale wie, że trading wymyka się statystyce i handlując losowo więcej się traci niż zarabia. Jest to tłumaczone psychologią rynku i nieutrzymywaniem nerwów na wodzy. Czy faktycznie tak jest? Trudno powiedzieć. Z resztą to zupełnie nie ważne. Ważne jest to, że handlując na oślep traci się pieniądze. Powód jest bez znaczenia.

Poszukując kolejnych narzędzi, które miałyby uchronić Cię przed stratami, na pewno natkniesz się na wskaźnik On Balance Volume, czyli OBV – wskaźnik bilansu. Jest to rozpoznawalny, jednak mimo wszystko nieco niszowy wskaźnik analizy technicznej. Daleko mu pod względem popularności do Moving Average Covergence Divergence czy też Relative Strength Index. O tym jednak, czy zasługuje na miejsce w grupie najpopularniejszych wskaźników Forex napiszemy nieco później.

Jak sama nazwa wskazuje, On Balance Volume w swojej budowie uwzględnia wolumen obrotu, więc choć może być wykorzystywany na rynku walutowym, to dobrze jest z niego korzystać na rynkach z dostępnym dokładnym wolumenem, przykładowo na kontraktach terminowych albo akcjach. On Balance Volume jest jednym z czterech podstawowych wskaźników wolumenu, obok narzędzi Money Flow Index, Volumes oraz Accumulation / Distribution.

Budowa i działanie wskaźnika On Balance Volume

Jednym z podstawowych założeń analizy technicznej jest to, że zmiana wolumenu jest potwierdzeniem sygnałów transakcyjnych świadczących o zmianie trendu. Zasada jest tutaj dość prosta – spadek wolumenu, czyli zmniejszenie obrotów podczas zwyżki może być sygnałem końca trendu wzrostowego, a spadek wolumenu w trakcie spadków oznacza wyczerpywanie się podaży. Założenia leżące u podstaw On Balance Volume są więc podobne do założeń wskaźnika MFI, czyli Money Flow Index.

Wskaźnik OBV mierzy obustronnie układ poziomu obrotów i ceny – porównuje je ze sobą. Pokazuje on jak wyglądają proporcje pomiędzy napływającym i odpływającym z rynku kapitałem. Działanie wskaźnika można przedstawić za pomocą prostych wzorów:

jeżeli C (x) > C (x-1) to OBV (x) = OBV (x-1) + V

z kolei jeżeli C (x) < C (x-1) to OBV (x) = OBV (x-1) – V

a w momencie gdy C (x) = C (x-1) to OBV (x) = OBV (x-1)

We wzorach, C (x) to aktualna cena zamknięcia, C (x-1) to cena zamknięcia z poprzedniego okresu, a V to wolumen obrotów.

Podsumowując, w przypadku wzrostu ceny instrumentu względem ceny zamknięcia z poprzedniego okresu wolumen obrotów jest dodawany do wartości wskaźnika, a w przypadku spadku ceny instrumentu względem ceny zamknięcia z poprzedniego okresu wolumen obrotów jest odejmowany od wartości wskaźnika.


Analityk TechnicznyAnalityk Techniczny radzi:

Wskaźnik On Balance Volume jest doskonałym narzędziem wspierającym handel. Zarówno ten wskaźnik, jak i ponad 50 innych znajdziesz na platformie transakcyjnej brokera. Zarejestruj się, pobierz platformę i sprawdź działanie On Balance Volume w praktyce.


Wykorzystanie wskaźnika On Balance Volume

Nie można napisać zbyt wiele o wykorzystaniu wskaźnika On Balance Volume, ponieważ jest ono bardzo proste. Jego rozkodowanie polega na poszukiwaniu dywergencji pomiędzy jego odczytami oraz ceną, ponieważ z założenia jest to wskaźnik wyprzedzający. Wzrost wartości wskaźnika przy jednoczesnym spadku ceny instrumentu jest zapowiedzią zakończenia wyprzedaży, a spadek wartości wskaźnika w momencie gdy ceny instrumentu rosną jest sygnałem do zajęcia krótkich pozycji.

On Balance Volume

Wskaźnik OBV jest solidnym narzędziem AT. Czy jest lepszy czy gorszy od innych wskaźników wolumenu? Trudno powiedzieć. Kwestia gustu. Wskaźniki OBV, MFI oraz AD są do siebie stosunkowo podobne. Z OBV jest jeden warty uwagi problem. Jego odczytywania opierają się tylko na poszukiwaniu dywergencji, a szukanie dywergencji pomiędzy ceną i wskaźnikami to bardzo frustrujące zajęcie, ponieważ występują one stosunkowo rzadko. Korzystając z On Balance Volume musisz więc uzbroić się w cierpliwość. Tak samo jest w przypadku wskaźnika akumulacji / dystrybucji.

Plusy On Balance Volume

  • Łatwość wykorzystania
  • Stosunkowo jasne sygnały transakcyjne
  • Możliwość dołączenia wskaźnika do szerszej strategii

Minusy On Balance Volume

  • Niewielka ilość sygnałów

Nasza ocena: 7/10

Wskaźnik Pivot Points

Wskaźniki analizy technicznej wykorzystywane na rynku Forex, a także innych rynkach – akcyjnym, towarowym itd. mają na celu pomóc nam zarabiać pieniądze na zmianach rynkowych. Z kolei zarabianie pieniędzy na rynku (z technicznego punktu widzenia, w którym pomijamy psychologię rynku, zarządzanie kapitałem itp.) sprowadza się praktycznie tylko do trzech kwestii: wyznaczenia poziomu wejścia w transakcję, wyznaczenia miejsca wyjścia z transakcji oraz wyznaczenia poziomu zlecenia obronnego, czyli Stop Loss. Niezależnie od tego, czy korzystamy ze średnich kroczących, poziomów wsparcia i oporu, świec japońskich, MACD, RSI, Stochastica, CCI, czy dowolnego innego oscylatora, albo nawet gdy gramy na podstawie czystego wykresu, niezależnie także od instrumentu i interwału na jakim się poruszamy, chcemy jedynie znaleźć odpowiednie miejsce do zajęcia transakcji oraz do jej zamknięcia w przypadku wystąpienia zysku i w przypadku pojawienia się straty.

Dlaczego więc nie wykorzystać wskaźnika, który za pomocą wsparć i oporów automatycznie wyznacza miejsca, w których cena może się zatrzymać lub przyspieszyć? Automat do ustawiania poziomów wsparć i oporów. Do tego służy właśnie wskaźnik Pivot Points. Jest to narzędzie analizy technicznej należące do grupy wskaźników wyprzedzających. Punkty Pivot swoją historię rozpoczęły na trading floor’ach, ponieważ wykorzystywane były najpierw przez zawodowych traderów handlujących na kontraktach terminowych w Stanach Zjednoczonych. Jako, że trading na kontraktach terminowych odbywa się w systemie day tradingu, czyli otwieraniu i zamykaniu pozycji w przeciągu jednej sesji, to tak właśnie był od początku wykorzystany wskaźnik Pivot Points. To oznacza, że jest to jeden z niewielu wskaźników, który został od początku stworzony dla day tradingu – w przeciwieństwie do większości narzędzi analizy technicznej, których pierwszym przeznaczeniem był średnio i długoterminowy handel akcjami.

Budowa wskaźnika Pivot Points

Pisząc o budowie wskaźnika Pivot Points trzeba przedstawić sposób obliczania jego wartości. Aby móc wyliczyć ręcznie aktualne wartości wskaźnika potrzebujemy skorzystać z pięciu następujących wzorów.

Wzór nr 1 to wzór na obliczenie Pivot Point:
P = (H + L + C) / 3

Wzór nr 2 to wzór na obliczenie R1, czyli pierwszego poziomu oporu:
R1 = 2 * P – L

Wzór nr 3 to wzór na obliczenie S1, czyli pierwszego poziomu wsparcia:
S1 = 2 * P – H

Wzór nr 4 to wzór na obliczenie R2, czyli drugiego poziomu oporu:
R2 = P + R1 – S1

Wzór nr 5 to wzór na obliczenie S2, czyli drugiego poziomu wsparcia:
S2 = P – R1 + S1

We wzorach, P – Pivot Point, H – cena maksymalna z okresu, L – cena minimalna z okresu, C – cena zamknięcia z okresu, R1 – pierwszy poziom oporu, R2 – drugi poziom oporu, S1 – pierwszy poziom wsparcia, S2 – drugi poziom wsparcia.

Za pomocą tych matematycznych formuł obliczane są wszystkie składowe wskaźnika Pivot Points, czyli dwa najbliższe wsparcia oraz dwa najbliższe opory. Istnieją także modyfikacje narzędzia, dzięki którym wyznaczane są po trzy najbliższe opory i wsparcia. Wygląd wskaźnika na wykresie cenowym pokazuje poniższa grafika.

Pivot Points

Warto pamiętać o pewnych zależnościach występujących w tym wskaźniku. Jeśli odejmiemy wartość S1 od R1, to uzyskamy wartość wynikającą z działania H – L, czyli różnicy pomiędzy maksimum i minimum z poprzedniego okresu. To oznacza, że wartości wskaźnika Pivot Points uwzględniają zmienność rynkową – im większa amplituda wahań występowała w poprzednim okresie, tym dalej znajdować się będą wsparcia i opory wyznaczone przez wskaźnik.


Analityk TechnicznyAnalityk Techniczny radzi:

Wskaźnik Pivot Points jest doskonałym narzędziem wspierającym handel. Zarówno ten wskaźnik, jak i ponad 50 innych znajdziesz na platformie transakcyjnej brokera. Zarejestruj się, pobierz platformę i sprawdź działanie Pivot Points w praktyce.


Wykorzystanie wskaźnika Pivot Points

Istnieje wielu różnych szkół posługiwania się wskaźnikiem Pivot Points – tak jak w przypadku każdej strategii działającej w oparciu o Support & Resistance Trading. Wyróżnić możemy jednak dwa podstawowe sposoby wykorzystania tego narzędzia analizy technicznej. Pierwszy sposób wykorzystania „wskaźnika z trading floorów” jest bardziej tradycyjny. Polega on na otwarciu pozycji po przełamaniu wyznaczonych poziomów. Tak więc, pozycja kupna otwierana jest w momencie przebicia się ceny przez poziom R1, a pozycja sprzedaży ma zostać otwarta po spadku ceny poniżej poziomu S1. Drugi sposób handlu za pomocą Pivot Points jest bardziej ryzykowny i polega na założeniu, że cena będzie się konsolidować – wtedy poziomy PP traktujemy jako miejsca gdzie cena będzie zawracać – dotarcie do poziomu R1 będzie sygnałem sprzedaży, a spadek do poziomu S1 jest miejscem do zajmowania długich pozycji.

Oczywiście wskaźnik Pivot Points można wykorzystywać na wiele różnych sposobów – ilu traderów, tyle pomysłów. Jest to ogromna zaleta tego narzędzia – nie zobowiązuje traderów do określonych ustawień, pozwala dostosowywać zarówno interwały jak i czas rozpoczęcia i zakończenia okresu. Stosowanie S1 i R1 pozwala na szybkie wyłapywanie zmian rynkowych, jednak jak to bywa w przypadku wskaźników wyprzedzających, generuje dość dużą liczbę błędnych sygnałów transakcyjnych. Co więcej, Pivot Points można wykorzystywać nie tylko na wykresach krótkoterminowych (choć dla nich zostały one stworzone), ale także na wykresach w skali tygodnia czy większej. Nie warto korzystać z tego narzędzia w czasie konsolidacji, wówczas traci on swoje analityczne właściwości, podobnie jak wiele innych wskaźników. W czasie trendów sprawdza się doskonale przy wyłapywaniu początków korekt oraz ich końców.

Plusy Pivot Points

  • Wskaźnik wyprzedzający
  • Automatyczny sposób wyznaczania poziomów wsparcia i oporu
  • Łatwość użycia
  • Skuteczność w wyznaczaniu korekt

Minusy Pivot Points

  • Dość duża ilość błędnych sygnałów
  • Brak skuteczności w konsolidacjach

Nasza ocena: 9/10

Wskaźnik wolumenu Volumes

Wskaźnik Volumes to jeden z czterech podstawowych wskaźników wolumenu, obok narzędzi Money Flow Index, On Balance Volume oraz Accumulation / Distribution. Trzeba w tym miejscu powiedzieć, że jest to najbardziej podstawowe narzędzie analizy sytuacji rynkowej. Wolumen to podstawa analizy technicznej wykresów cenowych. Wolumen obrotu, czyli wielość obrotu może potwierdzać lub negować sygnały generowane przez różnego rodzaju wskaźniki AT. Ten wolumen nie jest jednak zwykłym wolumenem. Wskaźnik Volumes pokazuje ile razy w danym okresie czasu zmieniła się cena instrumentu.

Często zapomina się o najbardziej fundamentalnych wskaźnikach analizy technicznej – nie tylko o wolumenie, ale także na przykład o średnich kroczących. W pogoni za coraz nowszymi i przynajmniej teoretycznie, skuteczniejszymi, a na pewno bardziej skomplikowanymi narzędziami pomijamy te, które służą inwestorom od dekad, a które również pozwalają na osiąganie ponadprzeciętnych stóp zwrotu.

Wskaźnik Volumes używany jest przez inwestorów handlujących na wszystkich rodzajach rynków – walutowym, akcyjnym, towarowym, przez spekulantów grających instrumentami pochodnymi takimi jak kontrakty terminowe czy też opcje, przez osoby inwestujące w obligacje itd. Bez wyjątku. Zwykły wolumen jest na rynkach finansowych czymś tak podstawowym, że często nie jest zaliczany nawet do grupy wskaźników analizy technicznej, a do osobnej kategorii składającej się wyłącznie z niego samego, jednak wskaźnik Volumes to coś innego. Zwykły wolumen pokazuje ile papierów zmieniło właściciela. Wskaźniki wolumenu On Balance Volume, Money Flow Index, czy też Accumulation / Distribution uwzględniają wolumen obrotu oraz zmiany ceny. Volumes ogranicza się z kolei do ilości zmian ceny – niezależnie od wielkości zmiany i wartości transakcji.

Budowa i działanie wskaźnika Volumes

Volumes pokazuje jak zmienia się zaangażowanie inwestorów w dany instrument finansowy. Spadek wartości wskaźnika wskazuje na mniejszą „walkę”, co oznacza odpływ kapitału z rynku, a wzrost wskaźnika oznacza większą „walkę”, czyli napływ kapitału, a co za tym idzie zwiększenie wartości obrotu.

Pod względem wyglądu wskaźnik Volumes od zwykłego wolumenu dostępnego na platformach transakcyjnych (przykładowo na MetaTrader 4) różni się jedynie tym, że posiada dwa kolory – jest zielony kiedy rośnie oraz czerwony kiedy spada. Prezentowany jest za pomocą histogramu (słupków) znajdującego się na osobnej skali poniżej wykresu cenowego.


Analityk TechnicznyAnalityk Techniczny radzi:

Wskaźnik wolumenu Volumes jest jednym z ponad 50 wskaźników dostępnych na platformie transakcyjnej brokera. Czy system transakcyjny oparty o ten wskaźnik ma sens? Najlepiej sprawdzisz to na platformie demo.


Wykorzystanie wskaźnika Volumes

Wskaźnika Volumes nigdy nie używa się pojedynczo. Zawsze jest używany jako wskaźnik potwierdzający inne sygnały transakcyjne. Spadek wartości, czyli praktycznie zmniejszenie obrotów podczas zwyżki jest wstępną zapowiedzią końca trendu wzrostowego, a spadek wskaźnika w trakcie spadków oznacza wyczerpywanie się strony podażowej.

Wskaźnik Volumes

Wskaźnik Volumes jest całkiem przydatnym narzędziem analizy technicznej. Nigdy jednak nie wykorzystuje się go do generowania sygnałów transakcyjnych, a jedynie do potwierdzenia zachodzących zmian rynkowych. Można go dołączyć do praktycznie każdej strategii inwestycyjnej, co czyni go wskaźnikiem niezwykle uniwersalnym, którego nie powinno zabraknąć w Twoim warsztacie inwestycyjnym.

Plusy Volumes

  • Pokazuje sytuację panującą na rynku
  • Bardzo przydatny w strategiach opartych o formacje cenowe
  • Reaguje na zmiany rynkowe praktycznie w czasie rzeczywistym

Minusy Volumes

  • Możliwość skutecznego wykorzystania jedynie w połączeniu z innymi narzędziami analizy technicznej

Nasza ocena: 10/10

Wskaźnik Standard Deviation, czyli Odchylenie Standardowe

Standard Deviation (StDev), czyli odchylenie standardowe to statystyczna miara rozproszenia. Funkcjonuje ona także jako wskaźnik analizy technicznej wykorzystywany wśród inwestorów giełdowych, walutowych czy też towarowych. Trzeba w tym miejscu przyznać, że nie jest to wskaźnik zbyt popularny, można wręcz określić go mianem narzędzia niszowego. Nie jest tak bez przyczyny, ale o tym nieco później. Czasem wydaje się, że niektóre wskaźniki używane są nieco „na siłę”. Niekoniecznie są przydatne, ale wykresy zasypane tysiącem wskaźników i narzędzi AT wyglądają „mądrzej”.

Budowa i działanie wskaźnika Standard Deviation

W porównaniu do innych narzędzi analitycznych dostępnych na platformach inwestycyjnych StDev jest wskaźnikiem stosunkowo prostym w swojej budowie. Wskaźnik Standard Deviation pokazuje, jak bardzo ceny zamknięcia odbiegają od średniej wartości cen zamknięcia z ostatnich n okresów. Jako n można ustawić dowolną wartość, jednak najczęściej używa się odchylenia standardowego dla 20 ostatnich okresów (przede wszystkim na interwale dziennym).

Standard Deviation

Filozofia działania tego wskaźnika AT opiera się na teoretycznym założeniu, że duża zmienność, czyli duże odchylenie od poprzednich cen zamknięcia sprzyja kształtowaniu się lokalnych szczytów, a małe odchylenie standardowe, czyli mała zmienność sprzyja z kolei wyznaczaniu lokalnych dołków. Im wyższe odchylenie aktualnej ceny od średniej ceny zamknięcia tym wyższa wartość wskaźnika.


Analityk TechnicznyAnalityk Techniczny radzi:

Wskaźnik Standard Deviation, podobnie jak 50 innych wskaźników analizy technicznej znajdziesz na popularnej platformie transakcyjnej brokera. Pobierz bezpłatne demo platformy i przekonaj się sam, który z dostępnych wskaźników będzie dla Ciebie najlepszy. Rachunek demo znajdziesz tutaj.


Wykorzystanie wskaźnika Odchylenie Standardowe

Odchylenie standardowe bardzo rzadko wykorzystywane jest jako samodzielny wskaźnik, na podstawie którego otwierałoby się oraz zamykałoby się transakcje. Częściej StDev jest używany jako składnik bardziej zaawansowanych strategii inwestycyjnych, opierających się przykładowo na wstęgach Bollingera.

Wydaje się, że wskaźnik Standard Deviation pokazuje to, co tak naprawdę widać gołym okiem. Bardziej jest on przydatny w przypadku handlu za pomocą automatycznych systemów inwestycyjnych, które opierałyby się między innymi na pomiarze zmienności notowań. W przypadku handlu manualnego jest raczej niezbyt użyteczny.

Plusy Standard Deviation

  • Łatwość odczytywania sygnałów
  • Zrozumiała budowa wskaźnika

Minusy Standard Deviation

  • Brak możliwości wykorzystania jako samodzielnego wskaźnika
  • Niska użyteczność w przypadku handlu manualnego
  • Mała wartość analityczna
  • Duża ilość błędnych sygnałów

Nasza ocena: 3/10

Wskaźnik Analizy Technicznej Koperty – Envelopes

Poszukując coraz nowszych i lepszych, przynajmniej w założeniu, wskaźników analizy technicznej w końcu dotrzesz do narzędzia Envelopes. Jest to jeden ze wskaźników należących do grupy tak zwanych wstęg – na pewno właśnie do głowy przyszły Ci wstęgi Bollingera. I słusznie. To ta sama grupa wskaźników, choć oczywiście różnią się one od siebie. Koperty, bo tak określany jest wskaźnik Envelopes (możesz także spotykać się z określeniem Price Envelopes, czyli koperty cenowe) są raczej niszowym, jeśli można tak określić narzędzie domyślnie dostępne na platformie transakcyjnej MetaTrader 4, narzędziem analizy technicznej.

Wskaźniki z rodzaju wstęg są bardzo popularne wśród inwestorów handlujących na wszystkich rynkach, nie tylko na rynku Forex. Są narzędziami bardzo wdzięcznymi. Niektóre są bardziej (wstęgi Bollingera), a inne mniej udane (kanał Donchiana), jednak zdecydowanie zasługują na uwagę.

Budowa i działanie wskaźnika Envelopes

Koperty cenowe zbudowane są z dwóch średnich ruchomych, z których jedna przebiega w okolicy maksimów cenowych danego instrumentu finansowego w określonym momencie, a druga w okolicy jego minimów. Średnie kroczące definiują najwyższy i najniższy zakres wahań notowań instrumentu.

Zwykle wskaźnik Envelopes oparty jest o proste średnie kroczące wyliczane z 20 okresów. Niektóre strategie wykorzystują jednak średnie kroczące wykładnicze, czasem również wyliczane dla innego okresu czasu. Oprócz wybrania rodzaju średniej oraz długości okresu ustawić trzeba również współczynnik p. Jest to zakres procentowego odchylenia od średniej ceny. Jako p przyjmuje się zwykle wartość 2,5, 5 lub 10%. Do górnej średniej ruchomej procentowy współczynnik p jest dodawany, a od dolnej wstęgi współczynnik ten jest odejmowany. Przy takich ustawieniach wskaźnika od 85% do 90% ruchów cenowych znajduje się wewnątrz wstęgi.

Górna koperta = SMA + p * SMA
Dolna koperta = SMA – p * SMA


Analityk TechnicznyAnalityk Techniczny radzi:

Działanie wskaźnika Envelopes możesz sprawdzić bezpłatnie na rachunku demo. Pozwoli Ci to bez ryzyka przetestować wskaźńik na prawdziwych cenach rynkowych, ale z wykorzystaniem wirtualnych środków. Zarejestruj się i przekonaj, jak działa wskaźnik Envelopes.


Wykorzystanie wskaźnika Envelopes

Jedno z zadań narzędzia Envelopes to sygnalizowanie pojawienia się trendu – jest ono wykorzystywane przez inwestorów między innymi jako wskaźnik opóźniony. Oprócz tego, w przypadku trendu bocznego koperty cenowe mogą wskazywać inwestorom poziomy wykupienia i wyprzedania rynku.

Koperty Envelopes

Sygnały transakcyjne generowane przez koperty są całkiem proste – z zasady nadmiernie wywindowane bądź zdołowane ceny mają tendencję do powrotu do bardziej fundamentalnych poziomów. Z tego też powodu w podstawowych strategiach wykorzystujących wskaźnik Envelopes przyjmuje się, że sygnał kupna zostaje wygenerowany w momencie przełamania dolnej koperty, a sygnał sprzedaży pojawia się gdy cena instrumentu wzniesie się powyżej górnej koperty – zakłada się, że cena wróci do środka koperty.

Wraz z kopertami cenowymi dobrze jest wykorzystywać inne wskaźniki analizy technicznej, które wskazywałyby na ewentualną silną przewagę jednej ze stron. Dlaczego? Choć w większości przypadków cena utrzymuje się pomiędzy kopertami, to niekiedy przełamanie którejś z nich będzie początkiem nowego trendu bądź sygnałem pogłębienia trendu już panującego, a w takim przypadku zajęcie pozycji zgodnie z wymienioną wyżej strategią zakończy się stratami. Inne wskaźniki AT mają więc w tym przypadku za zadanie określić prawdopodobieństwo mocniejszego wybicia – jeśli jest duże, lepiej nie zajmować pozycji zgodnej z wcześniejszymi ustaleniami.

Plusy Kopert

  • Możliwość użycia na wszystkich interwałach
  • Możliwość użycia na wszystkich rynkach
  • Łatwe odczytywanie sygnałów
  • Nieskomplikowana konstrukcja

Minusy Kopert

  • Konieczność filtrowania sygnałów

Nasza ocena: 6/10

Wskaźniki Bears Power i Bulls Power

Bears Power i Bulls Power, czyli oscylator siły niedźwiedzi oraz oscylator siły byków zostały stworzone przez dr Alexandra Eldera, będącego również twórcą narzędzia Force Index, o którym powstał osobny artykuł. Alexander Elder jest profesjonalnym inwestorem giełdowym oraz światowej sławy ekspertem w kwestii analizy rynków finansowych. Z zawodu jest z kolei lekarzem psychiatrą. Pochodzi z Rosji – urodził się w Leningradzie, wychowywał w Estonii, a następnie zamieszkał w USA – w Stanach Zjednoczonych uzyskał azyl polityczny. W Ameryce pracował jako publicysta oraz redaktor „The Psychiatric Times”. Z rynkami finansowymi związany jest od końca lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku. Jako doświadczony trader założył firmę szkoleniową dla inwestorów znaną pod nazwą Financial Trading Seminars Inc. Oprócz stworzenia wskaźników technicznych, na karty inwestycyjnej historii wpisał się tworząc artykułu, recenzje i analizy. Jest także autorem książki „Zawód – inwestor giełdowy” będącej światowym bestsellerem oraz innych pozycji.

Wracając jednak do wskaźników Bears oraz Bulls Power. Dlaczego opisujemy dwa wskaźniki na raz? Stanowią one bowiem analityczny tandem. Jeden przydaje się do oceny siły popytu, a drugi do oceny siły podaży. Oba zostały opisane w książce Trading for a Living w 1989 roku.

Budowa i działanie wskaźników Bears Power i Bulls Power

Bears Power to oscylator analizy technicznej, który szacuje siłę strony podażowej na rynku. Wartości jakie przyjmuje stanowią różnicę pomiędzy ceną minimalną a 13 okresową wykładniczą średnią kroczącą (13 EMA) – zwykle wartość tego narzędzia analizy technicznej obliczana jest dla 13 okresów (przede wszystkim ostatnich 13 dni sesyjnych), ale zdarzają się również strategie z innymi ustawieniami. Cena minimalna pokazuje jaka jest maksymalna siła sprzedających, a średnia pokazuje przy jakiej cenie w danym okresie kupujący i sprzedający mogliby dojść do porozumienia, czyli jaka cena doprowadziłaby do teoretycznej równowagi rynku.

Bulls Power to oscylator analizy technicznej, który szacuje z kolei siłę strony popytowej na rynku. Wartości jakie przyjmuje Bulls Power stanowią różnicę pomiędzy ceną maksymalną a 13 okresową wykładniczą średnią kroczącą (13 EMA) – podobnie jak w przypadku Bears Power zwykle wartość tego narzędzia analizy technicznej obliczana jest dla ostatnich 13 dni sesyjnych, ale można również spotkać strategie inwestycyjne wykorzystujące inne ustawienia. Cena maksymalna pokazuje jaka jest maksymalna siła kupujących, a średnia pokazuje przy jakiej cenie kupujący i sprzedający mogliby dojść do porozumienia w danym okresie. Krótko mówiąc jaka cena doprowadziłaby do teoretycznej równowagi ranku – ta kwestia nie różni się niczym w porównaniu do wskaźnika Bears Power.

Bulls and Bears


Analityk TechnicznyAnalityk Techniczny radzi:

Wskaźniki Bulls Power i Bear Power są doskonałymi narzędziami wspierającymi handel. Zarówno te wskaźniki, jak i ponad 50 innych znajdziesz na platformie transakcyjnej brokera. Zarejestruj się, pobierz platformę i sprawdź działanie Bulls Power i Bears Power w praktyce.


Wykorzystanie wskaźników Bears Power i Bulls Power

Wskaźniki Bulls oraz Bears Power mogą być wykorzystywane zarówno osobno jak i razem. Dr Alexander Elder zaleca, aby wykorzystywać jego wskaźniki do wyznaczenia momentu wejścia oraz wyjścia z pozycji oraz aby otwierać pozycje tylko i wyłącznie zgodnie z trendem wyznaczanym przez średnią kroczącą. Rosnące wartości wskaźników sygnalizują obejmowanie coraz większej przewagi przez stronę rynku reprezentowaną przez wskaźnik – popytową w przypadku Bulls Power i podażową w przypadku Bears Power.

W odróżnieniu od innych bardzo popularnych wskaźników analizy technicznej, Bulls Power i Bears Power wykorzystuje się zwykle bez innych złożonych wskaźników technicznych takich jak MACD, RSI czy Oscylator Stochastyczny, któremu poświęciliśmy ten wpis. Najczęściej w połączeniu z nimi stosuje się jedynie średnie kroczące.

Czy warto korzystać z tych wskaźników?

Odpowiedź brzmi – tak. Dają całkiem dobre sygnały transakcyjne, sprawdzają się w większości warunków rynkowych i co bardzo ważne, mogą być wykorzystywane zarówno na rynku walutowym, jak i na rynkach akcyjnych, towarowych, dłużnych, czy też w handlu wszelkiego rodzaju instrumentami pochodnymi. W Internecie spotkasz wiele systemów transakcyjnych opierających się na wskaźnikach dr Alexandra Eldera, pamiętaj jednak, że przed dołączeniem wskaźników do swojego warsztatu musisz przetestować je pod kątem własnej strategii na rachunku demonstracyjnym.

Plusy Bulls Power i Bears Power

  • Możliwość wykorzystania pojedynczo jak i w zestawie
  • Szybka reakcja na zmiany rynkowe
  • Możliwość dostosowania

Minusy Bulls Power i Bears Power

  • Możliwość wykorzystania przede wszystkim na interwale dziennym

Nasza ocena: 8/10

Moving Average, czyli Średnia Krocząca

Inwestorów, spekulantów, traderów, analityków rynkowych łączy nieustanne poszukiwanie coraz nowszych i coraz lepszych (cokolwiek to znaczy) wskaźników analizy technicznej. Wszelkiego rodzaju narzędzia mają im pomóc w lepszym odczytaniu sytuacji panującej na rynku, w stworzeniu lepszych prognoz, wyznaczeniu dokładniejszych poziomów, w wygenerowaniu celniejszych sygnałów transakcyjnych. W tej pogoni za nowością zapominamy o najbardziej podstawowych wskaźnikach Forex, które sprawdzają się na rynkach finansowych od dziesiątek lat. I nie ma tu znaczenia, czy handluje się akcjami, obligacjami, kontraktami terminowymi, towarami, walutami czy czymkolwiek innym – warto pamiętać o podstawowych narzędziach analizy technicznej, ponieważ to, że są stare, wcale nie oznacza, że są gorsze.

Tak właśnie wygląda kwestia średnich kroczących (MA – Moving Average), czyli absolutnej podstawy analizy wykresów cenowych. Spotkał się z nimi każdy, kto miał cokolwiek wspólnego z czytaniem wykresów notowań. Średnie kroczące wykorzystywane są zarówno w najprostszych strategiach inwestorów indywidualnych jak i w złożonych systemach transakcyjnych, z których korzystają banki inwestycyjne i fundusze hedgingowe.

Średnie kroczące, zwane też średnimi ruchomymi, za pomocą prostej formuły są w stanie pokazać panujące na rynku trendy, a dzięki ich odpowiedniej interpretacji można także oszacować moment, w którym trend ten się odwróci. Ogromną zaletą średnich kroczących jest ich niebywała uniwersalność. Bardzo łatwo jest je zaprogramować i dołączyć do wykresu cenowego i co bardzo ważne, nie dają one zbyt dużego pola do interpretacji, co odróżnia je od formacji cenowych, które są stosunkowo subiektywne, to znaczy takie, które każdy może zinterpretować inaczej.

Rodzaje średnich kroczących

Każdy rodzaj średnich kroczących to średnia cena z przeszłych okresów. A dlaczego krocząca? Ponieważ, stale uwzględnia taką samą ilość okresów. Obliczając średnią kroczącą z pięciu ostatnich okresów na wykresie dziennym uwzględnia się ceny z pięciu ostatnich dni notowań. W kolejnym dniu do średniej dołożona zostanie najświeższa cena, a odpadnie cena z pierwszego dnia uwzględnionego do średniej w dniu poprzednim.

Istnieją trzy zmienne w ustawieniach średnich kroczących: uwzględniana wartość, okres oraz rodzaj średniej. Jeżeli chodzi o wartość, średnią kroczącą oblicza się na podstawie cen otwarcia, cen maksymalnych, cen minimalnych lub cen zamknięcia. Te ostatnie są zdecydowanie najpopularniejsze. Na podstawie cen zamknięcia z okresu obliczane są średnie kroczące w większość strategii inwestycyjnych. Jeżeli chodzi o okres, dla którego oblicza się średnią kroczącą, należy powiedzieć „to zależy”. Nie ma gotowej odpowiedzi na pytanie: „Jakiego okresu używać w średnich kroczących?”. W zależności od rynku, interwału, a przede wszystkim horyzontu inwestycyjnego, używa się innych okresów średnich kroczących. W niektórych strategiach scalpingowych spotykane są średnie choćby z kilku okresów, a w analizach długoterminowych używane są przykładowo średnie 200-okresowe. Wybór okresu pozostaje więc absolutnie w gestii inwestora.

No koniec pozostaje sprawa rodzaju średniej kroczącej. Istnieje kilka średnich, z czego trzy najpopularniejsze to: prosta średnia krocząca (SMA – simple moving average), wykładnicza średnia krocząca (EMA – exponetial moving average) oraz liniowo ważona średnia krocząca (linear weighted moving average).

Prosta średnia krocząca, czyli SMA, to zwykła średnia z cen – obliczana jest jako suma cen z okresu (w zależności od średniej cen otwarcia, zamknięcia, maksymalnych lub minimalnych) podzielona przez ilość okresów. W przypadku średniej z pięciu ostatnich okresów na interwale dziennym z cen maksymalnych, zsumowane zostaną ceny maksymalne z pięciu ostatnich dni i zostają podzielone przez 5. W przypadku średniej ze stu ostatnich okresów na interwale minutowym z cen zamknięcia, zsumowane zostaną ceny zamknięcia ze 100 ostatnich minut notowań i zostaną podzielone przez 100.

Wykładnicza średnia krocząca, czyli EMA to średnia ważona, jednak wagi średniej nie zmieniają się liniowo, a jak nazwa wskazuje, wykładniczo. Obliczana jest na podstawie formuły, która wyższą wagę przyznaje bardziej aktualnym okresom i mniejszą wagę okresom bardziej odległym – każdy okres ma inną wagę. Przykładowo, jeżeli obliczymy EMA z 10 okresów to cena z okresu oddalonego o 10 okresów od ceny aktualnej będzie najmniej istotna, a ostatnia cena będzie najbardziej istotna. Exponential Moving Average przebiega w związku z tym bliżej ceny niż Simple Moving Average. EMA lepiej dostosowuje się do ruchów na wykresie, ponieważ „świeże zmiany” mają na nią większy wpływ.

Liniowo ważona średnia krocząca jest obliczana niemal identycznie jak średnia krocząca wykładnicza, z tą jednak różnicą, że w jej przypadku wagi kolejnych okresów rosną liniowo.

Zasada jest dość prosta – jeżeli panuje trend wzrostowy lub spadkowy, to im dłuższy okres brany jest pod uwagę przy obliczaniu średniej, tym większe różnice pomiędzy średnia prostą, wykładniczą oraz liniowo ważoną występują. W przypadku konsolidacji średnie te przebiegają bliżej siebie.

Średnie Kroczące

Źródło: platforma MetaTrader 4


Analityk TechnicznyAnalityk Techniczny radzi:

Średnia krocząca to jeden z najbardziej popularnych wskaźników analizy technicznej.Teoria mówi, że najlepiej sprawdza się ona w silnych trendach. Skuteczność średnich sprawdzisz na platformie demo.


Zastosowanie średnich ruchomych

Średnie kroczące są bardzo przydatnym i używanym na nieporównywalną do innych wskaźników skalę narzędziem analizy technicznej. Ze średnich kroczących korzysta się przede wszystkim jak ze wskaźników potwierdzenia zmiany trendu, czyli jako oscylatora opóźnionego. Dzięki nim, w bardzo prosty i szybki sposób możemy zbadać panujący na danym instrumencie trend, co jest podstawą analizy wykresów cenowych. Co więcej, nie pokazują one jedynie trendu, a dzięki swoim poziomom nachylenia, także jego siłę. Zdarzają się przykładowo strategie wykorzystujące średnie kroczące wraz z wachlarzem Fibonacciego. Rosnąca średnia nachylona do poziomu pod kątem większym niż 45 stopni wskazuje na bardzo silny trend wzrostowy, a nachylona pod mniejszym kątem na słabszy trend. Opadająca średnia krocząca oznacza oczywiście spadek ceny, czyli trend południowy.

Poza tym, wszelkiego rodzaju średnie kroczące wykorzystywane są jako linie wsparcia i oporu w przypadku istotniejszych zmian kursów. Przyjmuje się, że przełamanie od góry średniej kroczącej jest sygnałem sprzedaży, a przełamanie jej od dołu jest z kolei sygnałem kupna.

Oprócz tego korzysta się czasem z dwóch lub więcej średnich kroczących – jednej szybszej, czyli krótkoterminowej oraz jednej wolniejszej – średnio bądź długoterminowej. Przełamanie wolniejszej średniej przez szybszą od dołu będzie stanowić sygnał kupna. Przełamanie wolniejszej średniej przez szybszą od góry będzie stanowić z kolei sygnał sprzedaży.

Średnie kroczące są podstawą budowy wielu wskaźników analizy technicznej, z wyjątkowo popularnym MACD (Moving Average Covergence Divergence) na czele. SMA czy EMA stosowane są także jako linie sygnału dla różnych narzędzi analizy technicznej. Ich ogromną zaletą jest to, ze mogą być wykorzystywane na wszystkich rynkach, na wszystkich interwałach i przez wszystkich inwestorów.

Niestety, tak jak zostało to już wspomniane wcześniej – nie ma złotego środka jeśli chodzi o użycie średnich kroczących. To oznacza, że ich przetestowanie i dostosowanie do własnych strategii zajmuje naprawdę wiele czasu. Niemniej jednak warto. Mimo, że jest to jeden z najprostszych i najstarszych wskaźników analizy technicznej, to średnie kroczące są wciąż bardzo cenionym narzędziem. Na pewno nie raz miałeś już z nimi do czynienia, jeżeli choćby przez chwilę zajmowałeś się analizowaniem wykresów cenowych. Chwila to jednak zdecydowanie za mało. Różne instrumenty, różne interwały i różne systemy inwestycyjne wymagają różnych rozwiązań, a więc także różnych średnich kroczących. Pamiętaj jednak, aby ich wskazania dostosowywać wyłącznie na rachunku demonstracyjnym – absolutnie nie można sprawdzać nowych rozwiązań na rachunku rzeczywistym, ponieważ ich ewentualna (i bądź co bądź bardzo prawdopodobna) niedoskonałość, wiązać się będzie z niepotrzebnymi i bolesnymi stratami.

Średnie kroczące możesz wykorzystywać zarówno pojedynczo jak i w zestawach kilku średnich, a także w połączeniu z innymi wskaźnikami analizy technicznej takimi jak wspomniany już MACD, czy też RSI lub oscylator stochastyczny. To jaką strategię wybierzesz zależy tylko i wyłącznie od Ciebie. Granicą jest tylko Twoja wyobraźnia. Nie zapominaj jednak o tym, że przerost formy nad treścią w analizie technicznej nie przyniesie wymiernych zysków, a bardzo możliwe, że wręcz przeciwnie.

Plusy Średniej Kroczącej

  • Jeden z najpopularniejszych wskaźników analizy technicznej
  • Szerokie pole zastosowań w strategiach inwestycyjnych
  • Możliwość wykorzystania na wszystkich rynkach
  • Jasne sygnału kupna i sprzedaży
  • Możliwość określenia nie tylko kierunku, ale także siły trendu

Minusy Średniej Kroczącej

  • Konieczność dostosowania wskaźnika do każdego instrumentu i interwału
  • Konieczność filtrowania sygnałów

Nasza ocena: 10/10

Ichimoku Kinko Hyo

Od bardzo dawna inwestorzy pragnęli znaleźć Święty Graal inwestowania. Strategię, która zawierałaby „tajemniczą” receptę, dzięki której będą mogli powiększać swoje zyski jak za pomocą dotknięcia magicznej różdżki. Tym samym pragnieniem kierował się twórca japońskiej techniki Ichimoku Kinko Hyo – Goichi Hasoda. Na pytanie czy mu się udało nie sposób odpowiedzieć jednoznacznie. Zapewne sam twórca, który testował strategię przez dziesiątki lat, był ze swojego dzieła zadowolony. Dodatkowo mógłby uśmiechnąć się pod nosem na myśl, ze po upływie dziesiątek lat system ten jest dalej używany przez miliony spekulantów na rynkach finansowych.

Z pewnością byłoby przesadą nazwać ten system Świętym Graalem Forex albo Świętym Graalem rynków finansowych, natomiast jego dzieło zyskało całą rzeszę wielbicieli oraz po dziś dzień szczyci się dużym szacunkiem wśród wielu traderów. W tłumaczeniu Ichimoku Kinko Hyo oznacza po japońsku „wykres równowagi na rzut oka” i takim powinno być odbierane. Przesadne dopatrywanie się w strategii mistycznej siły, spowoduje tylko rozgoryczenie adepta, ponieważ nie istnieją żadne magiczne systemy. Istnieje jedynie odpowiednie podejście tradera do rynku, dzięki któremu regularnie odnotowuje on zyski na rachunku. Jedną z cech idealnego tradera, powinno być dążenie do doskonałością. Dlatego tak istotnym jest by poznać to narzędzie. Wynika to z faktu, że strategia zawiera w sobie wiele elementów wykorzystywanych przez światowej klasy traderów, począwszy od identyfikacji trendu, a zakończywszy na sygnale do zajęcia pozycji.

Na czym opiera się Ichimoku?

Goichi Hosoda był dziennikarzem ekonomicznym, który pragnął stworzyć wskaźnik zawierający wszystkie niezbędne informacje w jednym. Dzięki temu trader nie potrzebowałby żadnych wymyślnych narzędzi w celu dalszego analizowania sytuacji na instrumencie. Nad systemem zaczął pracować jeszcze przed drugą wojną światową. Wykorzystał wynajętych przez siebie studentów do testowania strategii. Testy trwały przez ponad 20 lat, by ostateczna wersja ujrzała światło dzienne w 1969 roku. Przez wiele lat popularna technika w kraju Kwitnącej Wiśni wykorzystywana była na wszystkich dostępnych rynkach finansowych. Korzystano z niej zarówno na rynku walutowym, akcyjnym, jak również na kontraktach terminowych na towary. Nie była znana wśród zachodnich inwestorów. Powodem takiego stanu rzeczy był brak jakichkolwiek tłumaczeń z języka japońskiego. Sytuacja zmieniła się pod koniec XX wieku, gdy japońskie spojrzenie na spekulacje zaczęło zyskiwać popularność wśród zachodnich inwestorów. Steve Nison, autor książki „Świece japońskie i inne techniki analizowania wykresów” przyczynił się bezprecedensowo do rozpropagowania japońskiego spojrzenia na handel na rynkach. Choć wykres z wykorzystaniem Ichimoku wydaje się niezwykle skomplikowany, sam system składa się jedynie z 5 elementów: Tenkan sen, Kijun sen, Chikou span, Senkou span A, Senkou span B.

Ichimoku

Poniżej znajduje się opis części składowych systemu Ichimoku Kinko Hyo:

  • Tenkan sen jest średnią najwyższej i najniższej ceny z ostatnich 9 okresów
  • Kijun sen natomiast jest średnią najwyższej oraz najniższej ceny z ostatnich 26 okresów
  • Senkou Span A to średnia dwóch poprzednich średnich (Tenkan sen i Kijun sen) przesunięta w przód (w przyszłość) o 26 okresów
  • Senkou Span B to średnia z najwyższej i najniższej ceny z 52 okresów, przesunięte w przód (w przyszłość) o 26 okresów
  • Chikou Span to cena obecnego zamknięcia świecy przesunięta w tył o 26 okresów

Na samym wstępnie warto wspomnieć, że z racji konstrukcji Senkou Span A i B ciekawym elementem jest z pewnością fakt, że system ten jest jednym z niewielu wskaźników wybiegającym w przyszłość. Hosoda uznał, że do jego systemu najlepiej pasują wartości 9, 26 i 52. Liczba 9 obrazuje półtora tygodnia (ówczesny tydzień roboczy trwał 6 dni). Z kolei 26 dni trwał roboczy miesiąc. 52 dni to liczba obrazująca dwa miesiące. Ichimoku powstało z myślą o wykresach dziennych oraz tygodniowych. Najczęściej stosuje się tą metodę analizowania wykresów na interwale D1. Odległość między Span A i Span B nazywa się chmurą (kumo). Chmura może być zarówno wzrostowa (gdy Senkou Span A jest powyżej Senkou Span B) jak i spadkowa (gdy Senkou Span A jest poniżej Senkou Span B). Przy wyraźnych trendach Senkou Span A znajduje się bliżej ceny. Przypadek, w którym te dwie średnie przecinają się często w krótkich okresach czasu, stanowi potwierdzenie trwającej konsolidacji na wykresie.Ichimoku

Ichimoku

Cena znajdująca się poniżej chmury wskazuje nam, że dominującą stroną na rynku są sprzedający. W przypadku, w którym cena znajduje się powyżej chmury, mamy do czynienia z trendem wzrostowym. Obecność ceny w chmurze obrazuje inwestorowi, że cena znalazła się w konsolidacji, dlatego dopóki nie wybije się z danego obszaru, należy wstrzymać się z podejmowaniem jakichkolwiek decyzji inwestycyjnych.

Ichimoku

Chmura pokazuje aktualny sentyment panujący na rynku, zaś grubość chmury świadczy o sile popytu bądź podaży. W przypadku przebicia się górą z szerokiej chmury spadkowej możemy domniemywać potencjał do zmiany trendu na wzrostowy. W przypadku przebicia się dołem z szerokiej chmury wzrostowej, analogicznie możemy zakładać zmianę w równowadze sił na walorze.


Analityk TechnicznyAnalityk Techniczny radzi:

Czy wiesz, że gotowy do wykorzystania wskaźnik Ichimoku Kinko Hyo znajdziesz na platformie transakcyjnej brokera? Wystarczy, że zarejestrujesz bezpłatne demo i przekonasz się sam, jak użyteczny w codziennym tradingu jest ten wskaźnik. Rachunek demo utworzysz tutaj.


Sygnały Ichimoku Kinko Hyo

Jest kilka podstawowych strategii otwierania pozycji przy tej technice. Jedna z nich zakłada otwieranie pozycji, gdy świeca zamknie się powyżej/poniżej chmury. W przypadku w którym świeca zamyka się powyżej chmury wzrostowej, generuje to sygnał kupna, zaś w momencie w którym zamyka się poniżej, generuje sygnał do sprzedaży.

Ichimoku

Ichimoku

Oczywiście może to generować fałszywe sygnały dlatego stosuje się jeszcze dodatkowe sygnały. Do takich sygnałów należy przecięcie Kijun sen przez Tenkan sen. Kiedy szybsza średnia (Tenkan sen) przebija wolniejszą (Kijun sen) od dołu – wówczas generuje to sygnał kupna. Kiedy szybsza średnia (Tenkan sen) przebija wolniejszą (Kijun sen) od góry – pojawia się wówczas sygnał sprzedaży. Oczywiście w zależności od tego w jakim miejscu dochodzi do przecięcia względem chmury (kumo) sygnał może być słaby, silny, bądź neutralny. Słaby sygnał zostaje wygenerowany gdy dochodzi do wygenerowania sygnału kupna poniżej chmury, bądź wygenerowania sygnału sprzedaży powyżej chmury. Analogicznie kiedy dochodzi do przecięcia dwóch średnich powyżej chmury, zostaje wygenerowany silny sygnał kupna, zaś poniżej chmury, silny sygnał sprzedaży.

Ichimoku

Ichimoku

W przypadku, gdy do przecięcia dochodzi w chmurze – wówczas taki sygnał nazywamy neutralnym i czekamy na wygenerowanie silniejszych sygnałów. Do takich sygnałów będzie należało chociażby wybicie się ceny z obszaru konsolidacji (chmury).

Ichimoku

Dodatkowym potwierdzeniem do zajęcia pozycji jest Chikou Span, który przy wielu podejściach z wykorzystaniem Ichimoku zakłada priorytet tego sygnału przed wszelkimi innymi. W momencie gdy Chikou Span znajduje się powyżej chmury, trader otrzymuje informację, iż warto szukać jedynie pozycji długich do zagrania. Kiedy Chikou Span znajduje się poniżej chmury, potwierdza to rynek niedźwiedzia i traktowany jest jako drogowskaz do zajmowania jedynie pozycji krótkich.

Ichimoku

Ichimoku

Kolejnym potwierdzeniem do zajęcia pozycji jest sygnał wygenerowany przez Chikou Span przecinający cenę. W zależności o wygenerowanego sygnału, trader będzie oczekiwał sygnału przecięcia od góry do dołu, bądź od dołu do góry, który generuje sygnał sprzedaży, bądź kupna. Ichimoku nie składa się jedynie z generowania sygnałów kupna czy sprzedaży. Dodatkowo możemy wykorzystać kształt Kijun sen, Senkou Span A, czy Senkou Span B do określenia istotnych poziomów na wykresie. Jeżeli wspomniane średnie przyjmują płaski kształt, wówczas jest to sygnał dla tradera, że tam znajduje się istotny poziom wsparcia, bądź oporu. Wynika to z faktu, że płaski Kijun Sen sugeruje, iż przez ostatnie 26 okresów cena maksymalnej, ani minimalnej ceny się nie zmieniła. Cena konsolidując się w określonym przedziale, po przebiciu istotnego oporu, czy wsparcia sugeruje kontynuowanie danego ruchu, co tworzy ciekawe okazje inwestycyjne.

Ichimoku

Podsumowanie Ichimoku

W powyższym artykule zostało omówionych zaledwie kilka ze strategii, wykorzystania Ichimoku w praktyce. Wszelkiego rodzaju kombinacje są jak najbardziej dopuszczalne. Wszystkie te sygnały najlepiej stosować łącznie, by zgodnie z ideą twórcy systemu, mieć przed oczyma wykres „na rzut oka”. Na platformie MetaTrader 4, jak również na MetaTrader 5 mamy już wbudowane Ichimoku, dzięki czemu wystarczy jedynie dołączyć je do wykresu. Dzięki zastosowaniu tego narzędzia możemy określić trend oraz zdecydować o dogodnym zajęciu pozycji. Strategia można doskonale łączyć się z analizą świec japońskich, które idealnie ze sobą współgrają. Na pewno nie jest to kwestia przypadku, że obie techniki narodziły się w Japonii.

Ichimoku można stosować z wykorzystaniem określonego interwału, na którym będziemy badać położenie ceny względem kumo (chmury) oraz Chikou Span, by określić panujący trend, po czym przystąpimy do szukania okazji do zajęcia pozycji na niższym interwale. Najlepiej sprawdza się na wykresach dziennych i tygodniowych, natomiast w przypadku stosowania Ichimoku na niższych interwałach warto poszukać potwierdzenia sygnałów na wyższych interwałach. Przykładowo przy stosowaniu wykresu M30, warto potwierdzić wejście w pozycję na wyższym interwale np. H4.

Wskaźnik Relative Vigor Index RVI

Wskaźnik Relative Vigor Index, czyli mówiąc po polsku Wskaźnik Relatywnego Wigoru to nieco mniej znany wskaźnik analizy technicznej. Większa część spośród początkujących inwestorów prawdopodobnie się z nim jeszcze nie spotkała. Jest to więc idealny moment na to, aby się z nim zapoznać. Przede wszystkim jest to wskaźnik bardzo uniwersalny, używany przez traderów handlujących na wszystkich rodzajach rynków finansowych. Może być wykorzystywany na rynku walutowym, akcyjnym, rynku długu czy też w handlu towarami.

RVI, czyli właśnie Relative Vigor Index swoją budową przypomina nieco bardzo podobnie nazywający się, ale za to o wiele popularniejszy Relative Strength Index, który opisany został w osobnym artykule. Istnieją pomiędzy nimi pewne różnice, jednak o nich nieco później. Warto wspomnieć, że Relative Vigor Index jest przez wielu inwestorów używany w tandemie właśnie w Relative Strength Index. Raczej nie używa się RVI jako pojedynczego wskaźnika – stosuje się go najczęściej jako część systemu transakcyjnego.

Mimo, że Relative Vigor Index nie należy do najpopularniejszych wskaźników, warto zastanowić się nad włączeniem go do używanych strategii inwestycyjnych, a na pewno dobrze jest się z nim zapoznać i go przede wszystkim przetestować. W końcu decyzja o tym, czy używać go w handlu na rynku rzeczywistym, jak zwykle będzie należeć do inwestora.

Budowa i działanie wskaźnika Relative Vigor Index

Wskaźnik techniczny Relative Vigor Index to oscylator, który obrazuje stosunek siły nabywców, czyli wielkość popytu do siły strony sprzedających, tj. mocy podaży. Tak jak zostało wspomniane to już wcześniej, swoją konstrukcją RVI bardzo przypomina wskaźnik RSI. Istotna różnica polega na tym, że jest on obliczany nie na podstawie cen zamknięcia, a na wartościach generowanych przez 10 okresową prostą średnią kroczącą, czyli mówiąc krócej SMA 10. Sprawa jest jednak nieco bardziej skomplikowana.

W celu zwiększenia pewności generowanych sygnałów to narzędzie analizy technicznej, podobnie jak choćby MACD, zostało wyposażone w bardzo praktyczną linię sygnałową, którą stanowi 4 okresowa symetryczna krocząca średnia ważona obliczana z wartości samego Relative Vigor Index.

Oprócz tego, aby ujednolicić wartości generowane przez wskaźnik, różnica występująca pomiędzy ceną zamknięcia i otwarcia dzielona jest przez różnicę występującą między ceną najwyższą i najniższą z tej samej świecy. W taki sposób wygenerowane wartości wygładzane są właśnie wspomnianą wcześniej prostą średnią kroczącą – zwykle obliczaną z 10 ostatnich okresów. Kiedy do wyliczonej w taki sposób średniej dodana zostanie linia sygnału, czyli wymieniona 4 okresowa symetryczna średnia ruchoma wskaźnika RVI, otrzymujemy pełną wersję wskaźnika Relative Vigor Index, który można wykorzystywać do bieżącego handlu. Sygnały, zarówno sygnały kupna jak i sprzedaży, generowane są, znów podobnie jak w przypadku MACD, na podstawie punktów przecięć wskaźnika oraz linii sygnału.

Wzór na obliczenie głównej linii wskaźnika bez wygładzenia prezentuje się następująco:

RVI = (C – O) / (H – L)

We wzorze, O – cena otwarcia; H – maksymalna cena; L – minimalna cena; C – cena zamknięcia.


Analityk TechnicznyAnalityk Techniczny radzi:

Działanie wskaźnika Relative Vigor Index RVI możesz sprawdzić bezpłatnie na rachunku demo. Pozwoli Ci to bez ryzyka przetestować działanie wskaźnika na prawdziwych rynkowych cenach, ale na wirtualnych środkach. Zarejestruj się i przekonaj, jak działa Relative Vigor Index RVI.


Wykorzystanie wskaźnika RVI

Wskazania jakie generuje wskaźnik Relative Vigor Index są naprawdę proste i zaprezentowane są poniżej. Warto w tym miejscu zauważyć, że interpretacja tego narzędzia analizy technicznej nie należy do najbardziej skomplikowanych i naprawdę nie ma żadnych przesłanek co do tego, że miałby nie nadawać się on nawet dla absolutnie początkujących inwestorów i traderów.

RVI

Przede wszystkim – początkowe wnioski z działania. W przypadku gdy ceny zamknięcia danego instrumentu w danym dniu (lub godzinie, 5 minutach itd.) są częściej ponad cenami otwarcia niż poniżej nich, jest to znak, że siła kupujących jest większa niż siła sprzedających, czyli jest to rynek popytowy. W odwrotnej sytuacji, gdy ceny zamknięcia są częściej poniżej ceny otwarcia niż powyżej tej ceny, otrzymujemy sygnał, że aktualnie na rynku bezsprzecznie przeważa podaż.

Interpretacja przecięć linii wskaźnika RVI i linii sygnału jest identyczna jak w przypadku oscylatora Moving Average Convergence Divergence. Kiedy nierosnąca linia sygnału jest przecinana od dołu przez linię wskaźnika, a dodatkowo przecięcie to następuje na skrajnie ujemnym poziomie, generowany jest sygnał kupna. Z kolei w momencie, gdy niespadająca linia sygnału zostanie przecięta od góry przez wskaźnik w rejonie skrajnie dodatnich wartości, generowany jest sygnał sprzedaży.

Zalecane jest, aby ignorować sygnały generowane w okolicach poziomu zera – są one raczej niepewne. Poza tym warto wykorzystywać RVI w uzupełnieniu do innych narzędzi analizy technicznej w celu potwierdzenia sygnałów kupna czy sprzedaży. RVI nie jest wskaźnikiem złym, daje naprawdę dobre sygnały transakcyjne, a wykorzystywany w odpowiednim systemie jest na pewno bardzo praktyczny. Jest to jednak kolejny oscylator generujący, bądź co bądź, sygnały podobne do dużo popularniejszych wskaźników. Szersza gama instrumentów do wyboru jest jednak zawsze pożądana.

Plusy Relative Vigor Index

  • Łatwość wykorzystania
  • Jasne sygnały kupna i sprzedaży
  • Niezłe działanie w konsolidacjach

Minusy Relative Vigor Index

  • Duże podobieństwo do popularniejszych wskaźników
  • Słabsze działanie w silnych trendach
  • Konieczność użycia dodatkowych wskaźników

Nasza ocena: 5/10