Najpopularniejsze metody wyceny spółek

Wycena za pomocą zdyskontowanych przepływów pieniężnych

Zdyskontowane przepływy pieniężne (z angielskiego discounted cash flow, DCF) to również podstawa wyceny przedsiębiorstw – zarówno tych publicznych jak i niepublicznych. Jest to wycena bardzo miarodajna, choć dość subiektywna (jak każde szacowanie przyszłości). Metoda ta wykorzystuje rachunek wartości pieniądza w czasie.

Wszystkie przepływy pieniężne szacowane są na podstawie oceny potencjału przedsiębiorstwa, możliwości rozwoju i wyniku ewentualnej, planowanej restrukturyzacji oraz zmian w mikro- i makrootoczeniu, a następnie są one dyskontowane w celu określenia ich wartości bieżącej. Stopa dyskonta przepływów pieniężnych odpowiada zazwyczaj kosztowi kapitału, który związany jest z poziomem ryzyka towarzyszącym działalności danego przedsiębiorstwa.

Dwa podstawowe rodzaje wyceny za pomocą zdyskontowanych przepływów pieniężnych to:

• FCFF (Free Cash Flow To Firm), czyli metoda przepływów pieniężnych dla przedsiębiorstwa
• FCFE (Free Cash Flow To Equity), czyli metoda przepływów pieniężnych dla właścicieli kapitału własnego.

FCFF

Pierwszy rodzaj wyceny, czyli FCFF to nadwyżki lub niedobory środków pieniężnych w przedsiębiorstwie, które powstaną w wyniku prowadzenia przez przedsiębiorstwo planowanej działalności operacyjnej i inwestycyjnej, po uregulowaniu oczekiwań finansowych dawców kapitału. FCFF równy jest EBIT pomniejszonemu o podatek dochodowy, powiększonemu o amortyzację oraz pomniejszonemu o wydatki inwestycyjne na aktywa trwałe z dodatkowym uwzględnieniem zmian w kapitale obrotowym netto.

FCFF = NOPAT + A – CAPEX + zmiana KON

We wzorze:

NOPAT (EBIT – podatek dochodowy),
A (amortyzacja),
CAPEX (nakłady na aktywa trwałe),
KON (kapitał obrotowy netto; KON = aktywa obrotowe netto – zobowiązania krótkoterminowe; wzrost KON podnosi FCFF, a spadek KON obniża FCFF),
EBIT (EBITDA – A),
EBITDA (przychody – koszty operacyjne bez amortyzacji).

FCFE

FCFE stanowi nadwyżkę lub niedobór środków pieniężnych z punktu widzenia właścicieli kapitału własnego, a nie przedsiębiorstwa.

FCFE = zysk netto + A – CAPEX – spłata kredytu + zmiana KON

We wzorze:

A (amortyzacja),
CAPEX (nakłady na aktywa trwałe),
KON (kapitał obrotowy netto; KON = aktywa obrotowe netto – zobowiązania krótkoterminowe; wzrost KON podnosi FCFE, a spadek KON obniża FCFE),
Zysk netto (zysk brutto – podatek dochodowy),
Zysk brutto (EBIT – odsetki),
EBIT (EBITDA – A),
EBITDA (przychody – koszty operacyjne bez amortyzacji).

Zarówno FCFF jak i FCFE należy zdyskontować za pomocą WACC aby móc ocenić efektywność inwestycji. WACC (Weighted Average Cost of Capital) to tak zwany średnio ważony kosztu kapitału. Wskaźnik ten informuje o przeciętnym koszcie względnym kapitału zaangażowanego w finansowanie danej inwestycji. Za jego pomocą wyznacza się stopę dyskonta prognozowanych przepływów pieniężnych.